|
|
|
TASAVVUF
ve SUFİLER |
|
Ana Sayfa Editörden Kavramlar Kişilikler Güncel Kütüphane Linkler Fotoğraflar ZiyaretçiDefteri İstatistikler
|
DİVAN-I HİKMET *Orijinal Metin* II.Kısım / 71.-144. Hikmet *** Görülen Lüzum Üzerine Divan-ı Hikmet ile İlgili Zorunlu Bir Açıklama Websitemizde yayınlanan Hoca Ahmed Yesevi hakkındaki inceleme ve Ahmed Yesevi’ye ait Divan-ı Hikmet’teki şiirlerin özgün metni ve Türkiye Türkçesi’ne aktarım metinleri eser sahibi Dr. Hayati Bice’nin özel izni ile sitemize konmuştur. Bu yazılı materyallerin her türlü telif hakkı yayınlanmak üzere Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları’na devredilmiş olup bilimsel araştırmalar dışında kısmen ve hiçbir şekilde tamamen kopyalanması-yayını yasaktır. Özellikle bu metinlerin kitap şeklinde yayınlanması halinde her türlü hukuki takip yapılacaktır. Websitelerinde bu materyallere yer vermek isteyen webmasterların hayatibice@yahoo.com adresinden izin istemeleri ve yaptıkları her alıntıda websitemizi referans olarak göstermeleri önemle rica olunur.
[Burada yer verdiğimiz şiirler Türkiye Diyanet Vakfı yayınları arasında yayınlanan Divan-ı Hikmet'ten alıntılanmıştır.Türkistan lehçesindeki hikmetler araştırıcı ve akademisyenler için orijinal metin olarak 2 dosya halinde sunulmuştur.] HİKMET-71 Huşlamaydur alimler sizni aygan Türki'ni Ariflerdin eşitseng açar köngil mülkini Ayet hadis ma'nası Türki bolsa muvafık Ma'nasıga yetgenler yerge koyar börkini Kazı müfti mullalar şeriatda râhnı Arif âşık alıbdur tarikatnı arkını Amel kılğan alimler dinimizni çırağı Burak miner mahşerde egri koyar börkini Amel kılsa âlimler din u ayın yarukı Körse bolur alarnı rengi ruyı körkini Amel kılmay "kâl" ilmin okuy bilmey kalğanlar Arkasığa köterür kırk eşekni yükini Hâcemen dep laf urma uşbu dünya bîpayan Bilemen dep aytma sen köngüldegi çirkini Rehnemâdur Hace Ahmed gülistanı ma'rifet Sözler sözi hakikat açar köngül mülkini Miskin zaif Hace Ahmed yetti puştinge rahmet Farsi tilini biliben hub aytadur Türki'ni
HİKMET-72 Eyâ dostlarım ölsem men bilmem ki hâlim ne bolur Gorga kirib yatsam men bilmem ki hâlim ne bolur Eltip lahedge koysalar arkağa bakmay yansalar Soruğ sevalim sorsalar bilmem ki hâlim ne bolur Kirse karış atlığ yılan çolgansa tenge şul zamân Kalmas bütün bir üstühân bilmem ki hâlim ne bolur Cümle yığılıp mör ü mâr etrafımda niş urar Müşkül erür pes kâr u bâr bilmem ki hâlim ne bolur Hiç kelmedi mendin sevâb anda ne bergümdür cevâb Ger kılsalar yüz ming azâb bilmem ki hâlim ne bolur Bolsa kıyâmet küni hâzır bolur barçaları Kılğan amellering kanı bilmem ki hâlim ne bolur Ey Kul Ahmed sen bu kün kılğıl ibâdet tün ü kün Demegil ömrümdür uzun bilmem ki hâlim ne bolur HİKMET-73 Neçe yıllık mehribânım cân ediler dostlarım Bu vücudum şehrini fâni kıladur dostlarım Bu kafesni tutisi pervâz kıladur uçgeli Bir karanğu şulesiz yerge baradur dostlarım Ey meni yârânlarım himmet tutung imânıma Düşmanım imânıma zahmet beredür dostlarım Uşbu cân bizler birle bir neçe yıllar bar edi Hak Teâlâ hükmi birle azm etedür dostlarım Bu mening azâlarım cânım birle şâdmân edi Cân çıkarğa külli azâm titreşedür dostlarım Emr-i Hakk'a barça halk-ı âlemin boldı rızâ Ol hakikat bendeler dâim rızâdur dostlarım Kul Hâce Ahmed tutisi pervâz etedür uçgeli Neylesin Miskin hükm-i Hudâdur dostlarım HİKMET-74 Ömrüm zayi' gaflet birle yel dek ötti Hasretingde közdin yaşım kan dek ketti Bildim dostlar bu aklım emdi yetti Seherlerde kobub taat kılgum kelür Seherlerde Kur'an okub senâ kılsam Hazretingge kol kötarıb duâ kılsam Zari kılıb bu canımnı feda kılsam Seherlerde kobub taat kılgum kelür Hırs u heva nefs yolunı koymak kerek Mansur yanglığ dar başığa minmek kerek Nesimi dek can aççığın çekmek kerek Seherlerde kopub taat kılgum kelür "Fezküruni ezkürkum" ayetidin İman boldı Hak Te'ala taatıdın Keçmek kerek uşbu nefsning rahatıdın Seherlerde kobub taat kılgum kelür Zahidlerge zühd ü amel takva kerek Riyâzetlik aşıklarga fetva kerek Ul tarikat er bolganga da'va kerek Seherlerde kobub taat kılgum kelür Arıtur dil zengarını "Hû-Hû" yadı Aşıklarnı keçe kündüz "Hu" muradı "Hu-Hu" teyu can bergeysen Kul Ahmedi Seherlerde kobub taat kılgum kelür HİKMET-75 Hiç bilmedim neçük keçti ömrüm mening Sorar bolsa men kul anda ne kılğaymen? Netek bolgay yolğa salsang men acizni Sorar bolsa men kul anda ne kılğaymen? Yoldın çıkıp azğanımnı bilmedim men Hak sözini kulagımğa almadım men Bu dünyâdın keterimni bilmedim men Sorar bolsa men kul anda ne kılğaymen Ötkenlerdin ibret alıp yolğa kirmey Nevha feryad aytıp anda ortab yanmay Keçe kündüz yürümişmen özni bilmey Sorar bolsa men kul anda ne kılğaymen? Cânıng çıkıp tening yatur tar lahedde Sorğuvçılar kelip sorsa ol hâletde Akar yaşım keter huşum ol vakitde Sorar bolsa men kul anda ne kılğaymen? Gafillikde yürüdin sen it dek kezip Tening yatur tar lahidde asru şişip İş kılmadıng sen Tengrige kögsin teşip Sorar bolsa men kul anda ne kılğaymen? Kul Hâce Ahmed bu dünyâda tevbe kılğıl Tevbe kılıb yol başığa barıp turğıl Hâs kullar dek azukungnı alıp yürgil Sorar bolsa men kul anda ne kılğaymen? HİKMET-76 Her kim kılsa tarikatnı da'vâsını Evvel kadem şeriatga koymak kerek Şeriatnıng işlerini edâ kılıb Andın songra bu da'vânı kılmak kerek Şeriatsız dem urmaslar tarikatda Tarikatsız dem urmaslar hakikatda Uşbu yollar yeri bilinür şeriatda Cümlesini şeriatdın sormak kerek Andın songra bir er kerek iradetliğ Bolmış bolsa ol bir erdin icazetliğ Şeriatda rast muvafık kerametliğ Oşal erning etegini tutmak kerek Kim bilmeyin bu yollarnı şeyhmen dese Kerametdin vilayetge haber berse Batıl erür eger ruhül-emin erse Özin andağ batıllardın saçmak kerek İradetsiz icâzetsiz mürşid bolmas Tarikatnıng yollarını hergiz bilmes Mübtedidür iradetge layık ermes Andağlardın yırağ-yırağ kaçmak kerek İrâdetni bergil ehl-i icazetge Kâim bolgıl tüni ü küni riyazetge Sanab anı kulluğunu ibadetge Kulluğıda belni bağlab turmak kerek Andın songra mücahede tonın kiyib Riyazetni botasıda erib akıb Menmenlikdin ötüb özini sâf kılıb İzzet rahatın satıb hârlık almak gerek Uşbu turur erenlerni kılğanları Taliblerge bilsün deban ayğanları Rastdur bu söz bilgil yoktur yalğanları Can kulağı birle munı bilmek kerek Sıdkı birle her kim kabul kılsa munı İ'tikadı birle bolsa tünü küni Yadı birle meşğul bolsa yeldâ tüni Erenlerdin himmet yarı kılmak kerek İradetsiz uşbu yolğa kirmediler İnâbetsiz yolğa kadem koymadılar İcâzetsiz yarım nefes urmadılar Mürid bolğan bu sıfatlığ bolmak kerek Her kim kirse uşbu yolğa belin bağlab Kul Hace Ahmed kerek özni hadim eyleb Niyetini Hüdayığa dürüst eyleb Teveccühni azizlerge kılmak kerek HİKMET-77 Şeriatnı şeraitin bilgen aşık Tarikatnı makamını bilür dostlar Tarikatnı işlerini eda kılıb Hakikatnı deryasığa batar dostlar Didârını körüb bolmas tün-kün uyub Pak ışkını kolga almay bolmas yürüb Hakikatnı deryasını hatarı köb Hiç uhlamay didarını körer dostlar Eya aşık bu dünyada mihnet targıl Tartkan cevr u cefalarını rahat bilgil "Hû" sohbetin kurgan yerge özüng urgıl Urgan aşık muradıga yeter dostlar Bu yollarnı gazâsudur kaygu mihnet Mihnet tartıb cefâ çekken körer rahat Seherlerde zârı kılgan huş saadet 'Hû-Hû" teyu bu dünyadın öter dostlar Çın dil birle yığlaganlar körgey lika Sübhan İgem didârını kılgay ata Kılavuzsuz yolga kirmeng aynı hata Yolga kirgen menzillerdin ozar dostlar Vaderiğa ötti ömrüm bilmey kaldım Bu dünyanı esbabını kolga aldım Dünya izleb din işini artka saldım Bilelmesmen halim neçük bolar dostlar Muhabbetni şarabıdın tatmaganlar Bayezid dek herkun özin satmaganlar Bu dünyanı izzetidin ötmegenler Hayvan erür belki andın beter dostlar Aşık bolsang ışk yolıga koygıl kadem Dünya ukbin talak koygıl misl-i Edhem Akil erseng dünya üçün yemegil gam Kıyamet kün cezaların berer dostlar Sır şarabın içgen aşık özin bilmes Bu dünyanı izzetlerin közge ilmes Yüzming dânâ nâsih bolsa pendin almas Vaşuka dep özin bilmey yürer dostlar Ruz-ı elest Hüda özi nida kılgan "Kalu bela" deban ruhlar cevab bergen Hazret taba ruhlar uçub karşu kelgen Andağ aşık Hak cemalin körer dostlar Kul Hace Ahmed aşık bolsang dünya koygıl Ahiretni azabıdın kaygu yegil Erenlerni kılganların hem sen kılgıl Hizmet kılgan âhir murad tapar dostlar HİKMET-78 Keling dostlar Allah yâdın daim aytıng Allah yâdı köngül mülkin açar dostlar Estağfir u istiğfarnı tınmay aytıng Şeytan la'in ten mülkidin kaçar dostlar Şeytan la'in sizge düşman hazır bolung Keçe Allah kündüz Allah aytıb ölüng Tar lahedge kirer vaktda nurga tolung Melaikler Allah nurın saçar dostlar Allah nurı kabr içini ruşen kılgay Melaikler tigreside ravzen koygay Mü'min bende körüb anı hayran kalgay Bu alemni ruşeniden keçer dostlar Barça ervah yığlıb kelgey mübarekke Halâyıklar meşgul bolgay tebarekke Dua kılıb yangandın song kalur yekke Cümle ervah süyünib bir bir kuçar dostlar Yetti kadem koygandın song Münker-Nekir Heybet birle kirib kelgey kılıb kahır İki közi ot dek yanıp okrab turır Nurın körüb ta'zim kılıb kuçar dostlar Münker-Nekir sormay çıkıb nâle kılgay Köz yaşını akkuzuban jâle kılgay Hak yâdını aytıb özin vâle kılgay Pervaz kılıb hava sarı uçar dostlar Nida kelgey İlahımdın ne yığladıng Has kulumdın kabr içinde ne tıngladıng Ey bi-edeb kulak salıb ne angladıng Münker-Nekir ong u solga kaçar dostlar Yürse tursa,yatsa kobsa meni yâdım Hatt-ı berat kolga algan ol azadım Andağ kulnı saydıdurmen ol seyyadım Kılmış aytmış günahlardın keçer dostlar Günahların Hak bağışlab nazar kılgay Ongda solda yatkanları şâkir bolgay Andın songra barça ervah hazır bolgay Kabristanga Hak rahmetin saçar dostlar Bihamdillah yahşı keldi biz kutulduk Kabr içinde her azabdın fariğ bolduk Neçe yıllar mürde erdik bes tirildük Dua kılıb Hakk'a elkin açar dostlar Münker-Nekir yığlab aytur Sen bilürsen Zatıng uluğ her ne kılsang Sen kılursan Lutf eyleseng yolsızlarga yol berürsen Secde eyleb şâkir tilin açar dostlar Lailahe illallah'ga şeydâ bolgan Didâr üçün bu alemde resvâ bolgan Dünya koyub ahıretni sevda kılgan Havz-ı kevser şarabıdın içer dostlar Ruz-ı ezel takdir kılsa Hak cemali Yüzming şeytan kasd eylese yok zevali Kündin künge ziyad bolgay kal ü hali Dânâ bolub Hak yolların açar dostlar Muhabbetni meydanıda cevlan kılgan Hakikatnı deryasıdın gevher algan Marifetni meta'ını içke salgan Yürse tursa dürr ü gevher saçar dostlar Aşık uldur Hakk'a canın kurban kılsa Zikrin aytıb çarzarb urub seher tursa Erenlerdin feyz ü fütuh tola alsa Sultan bolub dürr ü gevher saçar dostlar Hakk Te'ala buyın algan munda turmas Da'va kılıb işanlıknı lafın urmas Kayda barsa fakir-miskin dükan kurmas Garib bolub veyranege köçer dostlar Kul Hace Ahmed nefsdin uluğ bela bolmas Yer ü kökdin to'ma berseng hergiz toymas Tufrak olub yerde yatsang kafir bolmas Nefsi ölgen hur u gılman kuçar dostlar HİKMET-79 Yaratkan Bir ü Bar'ım yolın izleb Şeytan la'in yollarıdın kaytıng dostlar İhlas birle muhabbetni camın içip Can u dilde Hayy zikrini aytıng dostlar Hayy zikrini aytıb içgen cam-ı şarap Yol üstide aziz başı misli turab Allah içün hali harab bağrı kebab Can u dilde Hayy zikrini aytıng dostlar Astanege başım koyup zari kılsam Halka kurup kim zikr aytsa yarı bersem Zikrin aytıb ol suhbetdin dürler tersem Can u dilde Hayy zikrini aytıng dostlar Amel kılmay alim ilmin basıp yürgey Ölüp barsa tar lahedde canı küygey Allah, Resul dining kim dep haybet kılgay Can u dilde Hayy zikıini aytıng dostlar Münker-Nekir "Men rabbük" dep seval kılgay Kal ilmidin bir nuktası kâr kılmagay Va hasreta amelsizler neçük kılgay Can u dilde Hayy zikrini aytıng dostlar Allah degen kend u esel peyda kıldı Ahiretde Allah birle sevda kıldı. Amel kılgan çın alimni dânâ kıldı. Can u dilde Hayy zikrini aytıng dostlar Kalıng çırağ haling pilte yağı yaşıng Neçe aytsam behre almas köngli taşıng Yol üstide tufrak bolsun aziz başıng Can u dilde Hayy zikrini aytıng dostlar Essiz alim amel kılmay yolda kalur Okup okmay dünya malın kolga alur Menmenlikdin essiz ömrün zayi kılur Can u dilde hayy zikrini aytıng dostlar Zahir buzub batın tüze alim bolsang Ruz-ı mahşer kolung tutgay tangla barsang Va veyleta nedamet dep yolda kalsang Can u dilde Hayy zikrini aytıng dostlar Alim uldur namaz okub ta'at kılsa Hak'dın korkub ahiretni gamın yese Kur'an okub Hak'dın korkub zar ingrese Can u dilde Hayy zikrini aytıng dostlar Andağ alim ikki közi giryan bolur Seherleri erte kopub nâlân kılur Hak yolıda küyüp yanıb biryan bolur Can u dilde Hayy zikrini aytıng dostlar Hârlık tartgıl kafr nefsing başı katsun Daim müdam bu dünyadın yığlab ötsün Tufrak bolgıl alem seni basıb ötsün Can u dilde Hayy zikrini aytıng dostlar Harlık tartıb Hak Mustafa Ümmet dedi Asi cafi ümmetlerin gamın yedi Anıng üçün ümmetleri kuvvet aldı Can u dilde Hayy zikrini aytıng dostlar Ümmet üçün bağrıda yok zerre bütün Ümmet dese dimağıdın çıker tütün Hak Te'ala kılgay mu dep bizni otun Can u dilde Hayy zikrini aytıng dostlar Kul Hace Ahmed alay deseng Hak'dın uluş Bayezid dek nefsing birle tün kün uruş Ey bihaber ümmet erseng buldur reviş Can u dilde Hayy zikrini aytıng dostlar HİKMET-80 Eyâ dostlar beyân eyley Hak Resul'dın Ümmet bolsang iştib dürud aytıng dostlar Ol "rahmeten li'l-âlemin" cüzü küldin Ümmet bolsang iştib dürud aytıng dostlar Hudâvendim atâ kıldı anga Mirâc Rahmet bahrı tolup taşıp urdı mevvâc Koydı anı başı üzre la-emrük tâc Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar Evvel Cibril alıp keldi anga burâk Burâk minip kıldı Hazret ming tumturâk Burâk uçup pervâz kıldı hind el-Irâk Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar Aksâ barıp tüşti körüng anda Server Yığıldılar cümle rûhlar ol Peygamber Mübârek bâd kıldı rûhlar anda yekser Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar Cibril alıp ol Hazretni kıldı pervâz Ol Sidretü'l-müntehâ'ğa yettiler bâz Mustafâ’nı Cibril kıldı hub ser-efrâz Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar Makâmıdın ötelmeyin Cibril kaldı Cılavını ol Mikâil kelip aldı Ahir demde ol Mikâil harıp kaldı Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar Ol İsrâfil anı alıp uçtu cinân Ol makâmda Resul kıldı aceb cevlân Ol hem kaldı makâmıda kılıp efğan Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar Arşka karab kadem koydı Resulullâh Naleynini salay dedi Hak Mustafa Nidâ keldi naleyn birle sen koyğıl ha Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar Hak sarıdın nidâ keldi "Erini meni" "Ey Habibim manga karib kelgil beri Mahrem kılay hâs sırrımğa İmdi seni..." Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar Hakk'a karap koydı kadem Resûlullâh Hakk'dın özge hiç kim yoktur anda hemrâh Mundağ makâm hiç kimge yok vallâh bi'llâh Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar Çın ümmetsen bu sözlerni hüb bilip al Uşbu sözler hâs ümmetke mânend-i bal Münâfıkka yakmas bu söz kelgey melâl Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar Münafıklar şek keltürüb boldı merdud Tangla duzah dimâğıdın çıkar bil dûd Songra kılğan peşimândın sanga ne sûd Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar Mustafâ'nı mirâcığa salğıl kulak Kim işitse köngli bolğay hub suvdın ak Çın ümmetsen iştip yığla misl-i bulak Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar Hudâ aydı "Mihmân bolup kelding manga Kança bolsa hâcetingni aytğıl manga Kılıp hoşnûd hâcetingni berey sanga Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar Resul aydı "Tileğenim âsi ümmet Belâğatdın kırk yaşını kılğıl rahmet Ey Hudayâ sendin rahmet mendin şefkat Çın ümmetsen iştib dürüd aytıng dostlar Tilegening kabûl kıldım yâ Hak Resûl Sen aytganıng kabûl kıldım bolma melül Köp köp tile hâcetingni kılay kabûl Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar Kırkdın arı ellig yaşnı kıldım taleb Bi-kes yetim yığlab keldim sanga karab Közüm tiktim yâ İlahi sanga yığlap Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar Ellig yaşnı berdim sanga yâ Mustafa Kaytıp tile men erürmen hâcet-revâ Köprak tile her ne deseng berey sanga Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar Yâ İlâhi altmış yaşnı aytdım sanga Sen tüvânâ men nâ-tüvân keldim sanga Boyun sunup keldim seni dergâhınga Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar Hudâ aydı hâcetingni aytdıng manga Hoşnud bolğıl emdi mendin yâ Mustafa Men râzimen sen hem mendin bolğıl rızâ Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar Resûl aydı emdi tiley yetmiş yaşnı Gam lâyığa batıp kalğan aralaşnı Ümmetim dep men içmedim toyup aşnı Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar Yetmiş yaşnıng havâlesin kılğıl manga Kıyâmet kün rahmetimni saçay anga Könglüng tinsün inâyetim emdi sanga Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar Yetmiş yıldur manga bende sanga ümmet Zen ü ferzend üçün çekken renc ü külfet Ol bendemge men bermesmen aslâ zahmet Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar Yetmiş seksen toksan yaşka yetse bendem Keçip anı günâhını kılğum adem Ümmetingni gamı ketsün bolğıl bi-gam Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar Kul karısa Hâce berür hatt-ı berât Bendem berse men bermesem manga uyat Ey habibim hoşnud sen bolğıl şâd Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar Ey birâder murik sözi yalğan aytmas Dini süstrak münâfıklar neler demes Ol ezeldin tire-bahtdur özge kelmes Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar Ey birâder münâfıkka bolma ülfet Kim ülfetdür başı üzre yüz ming külfet Başdın ayak munâfıknı ziyân zahmet Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar Hikmet kıldı mirâc sözin Kul Hâce Ahmed Şükür Allah Mustafâ'ğa kıldı ferzend Arslan Babam hurmâ berip kıldı hursend Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar HİKMET-81 Didâr üçün cânnı kurbân kılmagunça İsmâil dek didâr ârzu kılmang dostlar Cândın keçip tarikatga kirmegünçe Aşıkmen dep yalğan davâ kılmang dostlar Aşıklık uluğ dava kılsang munı Mihnet birle sınar ermiş Mevlâm seni Renc ü mihnet birle bolsang tüni küni Maşukangdın köngül özge kılmang dostlar Menlik birle tarikatga kirmediler Cândın keçmey yolğa kadem koymadılar Nefs öltürmey teslim fenâ bolmadılar Ham tamalığ birle yolğa kirmeng dostlar Uşbu ışknı yolı tilim bolmakturur Munda yığlab âhiretde külmektürür Gül rengleri zeferân dek solmakturur Mundağ bolmay âşıkmen dep aytmang dostlar Mürşidlerni hizmetini kıl ihtiyâr Özlügümdin yolğa kirdim deme zinhâr Yahşı bilseng tarikatnı hatarı bar Kılavuzsız uşbu yolğa kirmeng dostlar Mürşidlerge hizmet kılsang nefsge âfet Tegme nâdân bu yollarda kılmas tâkat Sâdık kullar bu yollarnı bilür râhat Tirig ölmey didâr ârzu kılmang dostlar 'Elkezzâbu lâ ümmeti" dedi sizge Ol Muhammed Hak Resulı erdi bizge Yalğançığa cennet yoktur vallâh anga Yalğan sözlep imânsızın ketmeng dostlar Hânumânın terk etmezdin körmes didâr Didâr körey degen âşık bolur bidâr Andağ âşık âhir körgey anda didâr Didâr körmey sırdın haber tuymang dostlar Sırdın manâ tuymağanlar bigânedür Ol âşıknı mekânları veyranedür Işk yolıda cân bergenler cânânedür Cândın keçmey cândın haber bilmeng dostlar Kul Hâce Ahmed özdin keçmey da'vâ kılma Halk içinde âşıkmen dep tilge alma Aşıklık uluğ işdür gâfil bolma Gâfıl bolup Hak didârın körmeng dostlar HİKMET-82 Hakk'a yanıp mü'min bolsang tâat kılğıl Tâat kılğan Hak didârın körer dostlar Yüz ming belâ başka tüşse ingremegil Andın songra ışk sırrını bilür dostlar Aşıkları zâr ingreben yolğa kirdi Her ne cefâ tegse anı Hakdın bildi Râzı bolup yer astığa hâzır boldı Zâr yığlaban seherlerde kobar dostlar. Eyâ dostlar hiç bilmedim men yolumnı Saâdetge bağlamadım men belimni Gıybet sözdin hiç yığmadım men tilimni Nâdârılıgım meni resvâ kılur dostlar Keçe kündüz bi-gam yürdüm zikrin aytmay Cehd eyleben tüni küni fikrin etmey Muhabbetni bâzârıda özni satmay Nefsim meni yüz ming taâm tiler dostlar Nefsingni sen öz re'yige koyma zinhâr Yemey içmey tâat birle bolğıl bidâr Ahir bir kün körsetgüsi senge didâr Bidâr bolğan anda didâr körer dostlar Eyâ gafil Hak zikrini tildin koyma Dünyâlıkdın bir zerreni kolğa alma Erenlerni arkasıdın hergiz kalma Yolğa kirgen âhir murâd tapar dostlar Vâ deriğâ ermân birle ömrüm keçti Nefsim meni tuğyan kıldı haddın aştı Cânım kuşı pervâz kılsa rûhum kaçtı Gafil yürgen ömrin yelge satar dostlar Didâr körey degen kullar bidâr bolur Yürse-tursa, yatsa-kobsa zikrin aytur İçi taşı andağ kulnı nurğa tolur Allah nurın andağ kulğa saçar dostlar Arif aşık öz canını otka yakmas Biderdlerge çakmakın yakıp çakmas Dünya kelip cilve kılsa kıya bakmas Işksız kişi behayındın beter dostlar Kul Hâce Ahmed bende bolsang yığlab yürgil Muhabbetni meclisige özüng urgıl Kıyâmetni şiddetidin mâtem kurgıl Mâtem kurğan sırdın haber alar dostlar HİKMET-83 "Fel ya'lemunel alimüna"nı okur alim Ma'nasını okmay anı bolur zalim Ma'nasını okganlamıng tonı gelim Andağ alim alim bolur dostlarım a Alim uldur hişt yastanıb tahsil kılsa Keçe kündüz Tengri'sige zâri kılsa "Fel yedhakü" ayetini tefsir kılsa Andağ alim, alim bolur dostlarım a
"Ve'l yebkü kesiran" deb Tengri aydı Ma'na okgan alim tınmay yığlab erdi Yığlay yığlay közleri a'ma boldu Andağ alim, alim bolur dostlarım a Alim uldur şeri'atda cevlan kılsa Tarikatnıng bazarığa omın salsa Muhabbetning deryasıdın gevher alsa Andağ alim, alim bolur dostlarım a Alimmen dep kitab okur ma'na okmaz Köb ayetning ma'nasını hergiz bilmes Tekebbür men-menlikni dini tutmas Alim ermes, cahil turur dostlarım a Tekebbür azazilğa neler kıldı Tekebbürdin tavkı la'net anga saldı Ferişteler körüb anda secde kıldı Secde kılıb eman boldu dostlarım a İlim ikki dür ten û canğa rehber turur Can alimi Hazretige yakın turur Muhabbetning şarabıdın içib turur Andağ alim, alim bolur dostlarım a Ten alimi zalimlerge ohşar ermiş Beraetni ayetide çün buyurmuş Duzah içre tınmay daim küyer ermiş Zehri zakkum içib daim dostlarım a Kul Hace Ahmed alimlerni hizmet kılğıl Alimler sözin eşitib amel kılğıl Amel kılıb Hak yolıda canıng bergil Amelsizler didâr körmes dostlarım a HİKMET-84 Muhabbetni şarabıdın içürmese Can u dilim hasret birle keter dostlar Allah yâdın vird eylemey ölüb ketsem Essiz ömrüm erman birle öter dostlar Allah degen çın aşıklar Burak mindi Ma'şukıdın mihnet yetse boyun sundı Tarikatnı bazarında cevlân kıldı Hakikatnı deryasıdın öter dostlar Hakikatnı deryasıdın algan kişi Özi mungluğ köngli sınuğ közde yaşı Hârlık-zârlık meşakkatdur daim işi Didârını taleb kılıb tapar dostlar Hakikatlığ aşıklarnı nefsi ölük Üçyüzaltmışdört yüzkırktört hemme sülûk Sözi şirin hulk u huşı yüz ming türlük, Bu dünyanı puçek pulğa satar dostlar Arif aşık bolay deseng elem tartğıl Hak vaslığa yetey deseng tünler katğıl Bu dünyanı işretini taşlab atğıl Taşlab atsang mau menlik keter dostlar Kıyametni şiddetini bilmegenler Kattığ azab tar laheddin korkmağanlar Hak kahrıdın korkıb yaşın tökmegenler Duzah içre yüzming azab tartar dostlar Va deriğa ötti ömrüm bilelmedim Candın keçib hazret sarı baralmadım Nefsdin keçib Hak emrini kılalmadım Ölüb barsam hasret menge yeter dostlar Ötti ömrüm şeriatga yetelmedim Şeriatsız tarikatga ötelmedim Hakikatsız ma'rifetge batalmadım Kattığ yoldur pirsiz neçük öter dostlar Kul Hoca Ahmed nefsim saldı uşbu yolga Anıng üçün kaçtım dostlar çöldin çölge Allah dep heç bakmadım ong u solğa Allah degen şevk şarabın içer dostlar HİKMET-85 Ruh kuşını titrer bolsa bal u peri Pervaz kılıb arşdın arşga konar dostlar Kulmen degen tınmay zikrin aytar Işk otığa bağrı küyüb feryad eter Bîhaberler ömrün bilmey yelge satar Gaflet birle cehennemge keter dostlar Ahir zaman şeyhi tüzer suretlerin Zahid takva kılmay buzar siretlerin Kergmet der hab-ı gaflet ru'yetlerin Riya birle halkka özin satar dostlar Eya gafil ömrüng seni öter yeldek Köz yaşıngnı akuz daim ab-ı seldek Seni süyer dergahide misli kuldek Hace süyse seni azad eter dostlar Gaflet birle ömrüng seni öter bilgil Canıng birle pir hizmetin turub kılgıl Andın songra dergâhige lâyık bolgıl Hizmet kılgan muradığa yeter dostlar Kul Hace Ahmed hikmet aytıb yığla seher Erenlerni elfazıdın alıp haber Söz aslını bilgenlerge aslı gevher Zâhirige bakgan kuruğ kalar HİKMET-86 Işk sırrını beyân kılsam âşıklarğa Tâkat kılmay başın alıp keter dostlar Tağ u taşga başın urup bi-hud bolup Ehl ü ayâl hânumândın öter dostlar Işk şiddeti başga tüşse âşık neyler Bigâneler taşlar atıp anga küler Divâne dep başın yarıp kanğa bular Şâkir bolup hamd u senâ aytar dostlar Işksızlarnı hem cânı yok hem imânı Resûlullâh sözin aydım manâ kanı Neçe aytsam eşitküvçi bilgen kanı Bi-haberge aytsam könglü katar dostlar Işk gevheri tübsiz deryâ içre pinhân Cândın keçip gevher alğan boldı cânân Bul-hevesler âşıkmen dep yolda kalğan Dinlerini pûçek pulğa satar dostlar Otka köydüm cândın toydum hayrân boldum Bu neçük ot küymey yanmay biryân oldum Muhabbetni atın işitip giryân boldum Közi giryân murâdığa yeter dostlar Zâr yığlaban zâr ingregil rahmı kelsün Yol adaşsang rahmı kelip yolğa salsun Amin dengler pir-i muğan kolung alsun Hizmet kılğan murâdığa yeter dostlar Zamâne hem âhir boldı hoyung ketti Resûlu'llâh vadeleri yavuk yetti Hâs kulları yahşı sözge kulak tuttı Yaman kullar kündin künge better dostlar "Küllü yevmin beterün" dedi Hak Mustafa Ümmet bolsang kulak salğıl ehl-i vefâ Yahşılarnı ecrin berür, bedge cezâ Kıyâmet kün cezâların tartar dostlar Fâsık, fâcir hevâ kılıp yerni basmas Rûze namâz kazâ kılıp misvâk asmas Resûlullâh sünnetlerin közge ilmes Günâhları kündin künge artar dostlar Dünyâdarlar mâlın körüp hevâ kılur Menmenlikdin ol davâ-yı Hudâ kılur Öler vaktda imânıdın cûdâ kılur Cân bererde hasret birle keter dostlar Kamuğ dünya yıkkanlarnı vallâh kördüm Öler vaktda kalaysen dep hâlin sordum Şeytân aytdı imânığa çengel urdum Cân çıkarda yığlay yığlay keter dostlar Kul Hâce Ahmed âşık bolsang cânıng küysün Sıdkıng birle Allah degil Tengri bilsün Duâ kılğıl mü'min kullar dünyâ koysun Dünyâ koyğân âhiretka yeter dostlar HİKMET-87 Kayu mahlûk Halık'ıga mûti' bolsa Alem halkı oşal kulnı süyer dostlar Yâdın aytıb bağrı pişib içi küyse Dem urganda sansız uçkun uçar dostlar Tili köngli sarı birle zâkir bolub Üçyüz altmış tamırları kanğa tolub Yazu kışın bülbüldeyin vâle bolub Sayra kılıb şahdın şahga konar dostlar Bu köngülni bostanıdur aceb bostan İçinde sayraşurlar hezar destan Körinür her şahı üzre türlük elvan Ni'metlerni bişgenini körer dostlar Zâhir ni'met şükrini gafil bilmez Bâtındagın kıyas birle körse bolmaz Zâhir közi gaflet birle bakıb körmez Bâtın közi açılsa ul körer dostlar Bâtın közi açılsa cümle perde Açılur keter kalmas hicab sırda Cannıng közi hayran bolur oşal yerde Bakıb iman nuru birle körer dostlar Kul Hace Ahmed Yesevi'ning uşbu sözi Aceb ermes bakıb körse sırdın közi Fenâlık makamında özning özi Fenâlık içre bakıb körer dostlar HİKMET-88 Muhabbetni câmın içib raks eylegen Divâneliğ makâmığa kirdi dostlar Aç u tokluk sûd u ziyân hiç bilmegen Sermest bolup raks u semâ urdı dostlar Raks u semâ urganlarga dünyâ harâm Ehl ü ayâl hânumândın keçti tamâm Seher vaktda Hakk'a sığnıp yığlar müdâm Andın songra raks u semâ urdı dostlar Raks u semâ urgan aşık özin bilmes Bîhuş yürer dünya malın kolğa almas Yüzming âdem taksir dese mağrur bolmas Dünya tefip raks u semâ urdı dostlar Dünyâ tefmey raks u semâ urgan câhil Hak yâdını bir dem aytmay yürür ğafil Dervişmen der dünyâ sarı köngli mâyil Dünya üçün raks u semâ urdı dostlar Özdin ketmey raks u semâ urmak hata Sübhân İgem anga kılmas imân atâ Tâat kılsa dillerini kılmas safa Riyâ kılıp raks u semâ urdı dostlar Vay uşandağ nâdânlardın ümit kılmang Feyz fütûh alurmen dep yügrüp almang Nefsi uluğ şer'i buzuğ veli bilmeng Şeytan lain nohta urmay mindi dostlar Özdin ketmey raks eylese Allah bizâr Semâıdın yer tebrenip tartkay âzâr Duâ kılay körsetmesün anga didâr Dindin keçip raks u semâ urdı dostlar Divaneliğ galib kelmey sema urar Hak Mustafa çehar-yârdın bizâr yörer Baştın ayağ günahları hazır turar Günah tilep raks u semâ urdı dostlar Şibli âşık semâ urdı pertev körüp Mustafa’nı hâzır körüp seval sorup Dünyâ ukbın arka taşlap közin yumup Andağ kullar raks u semâ urdı dostlar Şibli âşık yığlab aydı "Eyâ Resul Bi-tâkatmen semâ ursam hem men melul" Resül aydı "İnşâallâh kılğay kabul" Ruhsat tilep raks u semâ urdı dostlar Kul Hace Ahmed raks u semâ her kimge yok Taklid birle ursa semâ kirgey tamuğ Bu rivâyet pinhan erdi aytsam kamuğ Haknı tapıp raks u semâ urdı dostlar HİKMET-89
Evliyâlar aytgan vade keldi bolgay Kıyametni küni yavuk boldı dostlar Akil kullar bolganını bikdi bolgay Halk u eldin mehr şefkat ketti dostlar Uluğ kiçik yârânlardın edeb ketti Kız u za'if civanlardın haya ketti "El haya u minel-iman' dep Resul aytdı Hayasız kavm acayibler boldı dostlar Müsülman müsülmannı kıldı katil Nâhak tutub hak işlerin kıldı batıl Mürid pirge kılmaydılar yüz ü hatır Aceb şumluğ zamaneler boldı dostlar Ehl-i dünya halkımızda sehâvet yok Padşahlarda vezirlerde adâlet yok Dervişlerning duasıda icâbet yok Türlük bela halk üstige yağdı dostlar Ahir zaman âlimleri zalim boldı Huş amedini aytguvçılar âlim boldı Haknı aytkan dervişlerge ganim boldı Aceb şumluğ zamaneler boldı dostlar Kıyamet kün yavuk yetti kalganı yok Kul Ahmed'ni aytkan sözün yalganı yok Öz özige bir nasihat kılganı yok Nasihatnı halkka aytıb ketti dostlar HİKMET-90 Bizdin selâm dostlarğa taleb yolın koymasun Didâr taleb kılsalar hergiz gâfil bolmasun Gâfil tapmas Hak yolın anda tapmaslar orun İçi taşı küyüben seherlerde yatmasun Yâdı birle bolsalar didâr ârzû kılsalar Her çend hârlık körseler köngül özge bolmasun Aşıklarğa dünyâda hârlık-zârlık melâmet Melâmetsiz mihnetsiz âşıkmen dep aytmasun Şeriatda tecriddür dünyâsını terk etmek Terk etmeyin dünyanı Hakk'nı süydüm demesün Tarikatda ten-cânın terk etmek müşküldür Terk etmeyin ten-cânın tecrid boldum demesün Hakikatda harâmdur bir Hüdâdın özgesi Andağ bolmay âşıklar didâr ârzu kılmasun Andağ Resûl Mustafa dünyâ mâlın süymedi Ümmet bolsang Resûl'ğa dünyâ mâlın süymesün Miskin Ahmed Yesevi selâm aytdı dostlarğa Uşbu sözning ma'nâsın tâlib bolsa anglasun HİKMET-91 Didârını taleb kılsang ey zâkirler Cândın keçip halka içre körüng didâr Şevking birle Allah aytıp râstğa kaytıp Tün uykusun harâm eylep bolğıl bidâr Bidârlarğa Hak rahmeti bolur yavuk Bidârlarnı köngli sınuk közi yaşlık Men menlikni cezâsını bergey tamuğ Tekebbürni duzah içre hâli düşvâr Sendin burun yârânlarıng kayan ketti Bu dünyağa meyl kılmay yığlab ötti Ömring âhir boldı nevbet senge yetti Günâhırga tevbe kılğıl ey bed-kirdâr Nefsing seni bakıp tursang neler demes Zâri kılsang Allah sarı boyun sunmas Kolğa alsang yaban kuş dek kolğa konmas Kolğa alıp tün uykusın kılğıl bidâr Nefs yolığa kirgen kişi resvâ bolur Yoldın azıp tayıp tozup gümrâh bolur Yatsa kopsa şeytân birle hemrâh bolur Nefsni tepkil nefsni tepkil ey bed-kirdâr Nefsing seni âhir demde gedâ kılgay Din üyini ğaret kılıp eda kılğay Öler vaktda imânıngdın cüdâ kılğay Akil erseng nefs-i beddin bolğıl bizâr Firavn-Kârun şeytân sözin mehkem tuttı Bul sebebdin yer yarıldı anı yuttı Mûsâ kelim nâsih bolup sözler ayttı Kulak tutmay ol ikkisi öldü murdâr Günâhıngga tevbe kılıp yığlap yürgil Ketermen dep yol başığa barıp turğıl Ketkenlerni körüp sen hem ibret alğıl İbret alsang yatmış yering bolur gülzâr Mü'min kullar derd ü hâlet peydâ kıldı Hak yolıda cân u dilni şeydâ kıldı Dünyâ taşlab âhiretni sevdâ kıldı Sevdâ kılsang hûr u ğılmân barı tayyâr Kul Hâce Ahmed nefs elkidin kılurmen dâd Pir-i muğân bolğay mukin anga cellâd Bi-haberler eşitmesler dâd u feryâd Kan yığlağıl eşitsin ol Perverdigâr HİKMET-92 Erenler cemâl körer dervişler sohbetide Erenler mecliside nür yağar sohbetide Ne tilese ol bolur dervişler sohbetide Her sırlar zâhir bolur dervişler sohbetide Her kim sohbetge keldi erendin uluş aldı Yâd keldi biliş boldı dervişler sohbetide Her kim sohbetge keldi könglige manâ yetti Ashâblar murâd taptı dervişler sohbetide Âmıkelse hâs bolur yulduz kelse ay bolur Mis kelse altun bolur dervişler sohbetide Kibr ü hasedler öler içige manâ tolar Köz açıp Hak'nı körer dervişler sohbetide Resûlğa vahiy keldi başdın tâcını aldı Koptı hâdimlik kıldı dervişler sohbetide Kul Hâce Ahmed sohbetde dem urar münâcâtda Zihi hoş saâdetde dervişler sohbetide
HİKMET-93 Ne huş tatlık Hak yâdı seher vakti bolğanda Baldın suçuk Hû atı seher vakti bolğanda Seher vakti turğanlar cânnı fedâ kılğanlar Işk otıda küygenler seher vakti bolğanda Seher vakti huş sâat turganğa bolğay râhat Açılur devlet saâdet seher vakti bolğanda Her kün küyer bu cânım kulluksız yok dermânım Sen keçürgil günâhım seher vakit bolğanda İman şemin yandursang ruh kuşını küydürseng Hudâyınga sığınsang seher vakti bolğanda Kul Hâce Ahmed sâati bir zerre yok tâatı Zikri cânnı râhatı seher vakti bolğanda HİKMET-94 Hû halkası kuruldı ey dervişler kelingler Hak sofrası yayıldı andın uluş alınglar Kâl ilmini okuban hâl ilmiğe yetiben Yoklık içre batıban barlıklardan alınglar Yırtıp şefkat perdesin tilep didâr vadesin Açıp köngül didesin müşâhede kılınglar Hû erresin alıban nefs başığa salıban Tüni küni tâlibler cânnı kurbân kılınglar Halka içre Hû dengiz ışk otığa yanıngız Ten-cân birle tâlipler tekbir başlap aytınglar Hû - Hû teyu zâr ingrep Hû demekde manâ bar Didârıdın ümidvâr rahmetidin alınglar Kul Hâce Ahmed kul bolğan yol üstide kül bolğan Tâliblerğe mül bolğan andın ibret alınglar HİKMET-95 Evvel Hu ahir Hu deb bihud bolgıl Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Zahir Hu batın Hu deb yolğa kirgil Hakk cemâlin körsetmese damen bolay "Lailahe illallah" dep zâri kılgıl Hakk zikrini her kim aytsa yarı bargıl Pir-i muğan hizmetine yügrüp yürgil Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Tilge algıl "Lailahe illallah" İçge salğıl her nefeste bolgıl agâh Pir-i muğan nazar kılgay senge nagâh Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Edhem sıfat suva bolub dünya tepgil Kimni körseng Hızr bilib kolun öpgil Cemâlini körey deseng seher kobğıl Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Allah degen bendelerni kulı bolgıl Tufrak sıfat yol üstide yolı bolgıl Aşıklarnı küyüb oçgan küli bolgıl Hakk cemâlin körsetmese damen kolay Zâkir bolub şâkir bolub Hakk'nı süygil Seher vaktde kopub nefsing közüng oygıl Bayezid dek aşık bolub dünya koygıl Hakk cemâlin körsetmese demen bolay Yürseng-tursang, yatsarıg-kopsang Hakk'nı aytsang Zâkir bolub şâkir bolub candın ötseng Vallâh-Billâh dünya haram taşlab atsang Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Hak vaslığa yetey deseng seher yığla Allah teyu yürek bağrıng otka dağla Himmet kurın can belige mehkem bağla Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Edhem sıfat bu dünyadın köngil üzgil Hırs u heva tekebbürni üyin buzgıl Muhabbetni deryasığa çomub yüzgil Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Keçe kündüz ahiretni gamın yegil Tün uykunı haram kılıb taat kılgıl Muhabbetni şevki birle köksüng yargıl Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Ehl-i heva menmenlikdin kaçıb yürgil Ehlin tabsang közde yaşıng saçıb yürgil Muhabbetni şarabıdın içib yürgil Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Eyâ dostlar bu dünyadın yığlab ötüng Fâni turur bu dünyadın keçib keting Muhabbetning câmın alıb mey nûş eting Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Keçe Allah kündüz Allah tınmay aytgıl Keçeleri bidâr bolub kanlar yutgıl Bu dünyanı izzetlerin taşlab ötgil Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Pir-i muğan etegini muhkem tutgıl Marifetni bazarıda özüng satgıl Mey nuş etip sema kılıb zikrin aytgıl Hakk cemâlin körsetmese damen bolay "Yâ Rabbenâ zalemnâ" dep nâle kılğıl Köz yaşıngnı her tarafga jale kılğıl Hakk yâdını aytıb özüng vâle kılğıl Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Derd-i halet peydâ kılıb yolğa kirgil Pervane dek şem'ni körüb özüng urgıl Kayda barsang zikrin aytıb dükan kurgıl Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Muhabbetni meydanıda baş ornatsang Hû-Hû teyü zikrin aytıb can kıynasang Didar tileb kan yaş töküb zâr ingreseng Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Erenlerni astanesin saklap yatkıl Seherlerde çarzarb urub erte kobgıl Zâri kılıb fena bolub candın ötgil Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Tufrak sıfat harlık tartkıl nefsing ölsün Halk içinde rüsva bolgıl alem külsün Çın köngülde yığlab körgil Hüda bilsın Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Köz yaşıngnı derya kılğıl rahmı kelsin Garib bolub yolda yatgıl kolung alsın Pinhan yürüb tâat kılğıl Tengri bilsin Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Hicran tüni ahıng birlen otlar yakkıl Köz yaşıngnı berki birle çakmak akkıl Erenlerni sohbetide erib akkıl Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Ey nâinsaf dünya fâni Hakk'a yanğıl Bende bolsang Hakk zikrini tınmay aytğıl Pir-i muğan hizmetide cefa tartgıl Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Allah teyu fena bolgıl bağrıng küysün Tünler kobub taat kılgıl Tengri süysün Andın songra has buzruklar nazar kılsun Hakk cemalin körsetmese darnen bolay Tün-keçeler bidâr bolub seher turgıl Aşık bolsang İsmail dek candın ötgil Kol-ayağıng mehkem boğub emrin tutgıl Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Riyâzetni kattığ tartıb canlar kıyna Meydan içre başıng berib başıng oyna Ayşdın keçib mal omıga zakkum çeyne Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Ferhad sıfat mihnet tartıb tağlar kesgil Bayezid dek tünler kobub özüng asgıl Cüneyd dek çöller kezib harlar basgıl Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Hakk rahmeti uluğ derya bir katre bes Katresidin behre alğan kılmas heves Mavu menlik sendin keter misli meges Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Hakk rahmeti uluğ derya kabil bolğıl Talib erseng Hakk sarığa mâyil bolğıl Zühd ü takva dâim kılıb nâil bolğıl Hakk cemalin körsetmese damen bolay "Lâ-Lâ" aytıb "illallah"ğa şeydâ bolğıl Mansur sıfat "Ene’l-Hakk' deb gavğa kılğıl Giryan bolub köz yaşıngnı derya kılğıl Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Ey bîhaber gaflet birle uykudasan Dünya tileb keçe kündüz kayğudasan Tâ'at kılmay sözler sözleb bihûdesen Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Taşdın töşek-yastuk kılıb ta'at kılsang Hakk emriğe râzı bolub boyun sunsang Öler vaktde iman arığ kolğa alsang Hakk cemâlin körsetmese damen bolay Kul Hâce Ahmed nasihatnı özüge kıl Ey bîhaber halknı koyub özüngni bil Tağdın ağır günahıng bâr özüngge kel Hakk cemâlin körsetmese damen bolay HİKMET-96 Tınmay âşık Hû derler Hudâyığa yalbarıb Yürür anı ışkıda keçe kündüz sarğarıb Zâr yığlatıp âşıknı ışk elkide Hudâyım Işk yolıda melâmet anga körür münâsib Mansur bir kün yığladı erenler rahm eyledi Çilten şerbet içürdi Mansur'ğa mehrin salıb Mansur aytur "Ene'l-Hak" erenler işi berhak Mollâlar aytur nâhak könglige yaman alıb Aytmağıl "Ene'l-Hak" dep "kâfir boldıng Mansûr" dep Kur'an içre buldur dep öltürdiler taş atıb Bilmediler mollalar "Ene'l-Hak"nı manâsın Kâl ehliğe hâl ilmin Hak körmedi münâsib Rivâyetler bitildi hâlin anı bilmedi Mansûr dek evliyânı koydılar dârğa asıp Bigâne dep mollâlar Şeyh Mansur'nı öltürdi Kâfir dep öltürdiler üç yüz molla talaşıp Külin kökke savurdı atıp deryâğa saldı Zevk deryası mevc urdı aktı deryâ kaynaşıb Oşal küni ul deryâ kıldı efğan vâveylâ Aşıklarga Hudâyâ kılğıl didârıng nasib Efsânedür şeriat ferzânedür hakikat Dürdânedür tarikat aşıklarğa münâsib Halk-ı âlem yığıldı Mansûr dep feryâd kıldı Mansûr'nı yârânları kaldı anda yığlaşıb Tevbe kılğıl Hâce Ahmed bolğay Hakdın inâyet Yüz ming veliler ötti sırrı sırga ulaşıb HİKMET-97 On sekkiz ming âlemde hayrân bolğan âşıklar Tapmay ma'şuk çerâğın sersân bolğan âşıklar Her dem başı örgülüb közi halkka telmürüb "Hu-Hu" teyü çürgülüp giryân bolğan âşıklar Küyüp yanıp kül bolğan ışkıda bülbül bolğan Kimni körse kul bolğan merdân bolğan âşıklar Yol üstide hâk bolğan sîneleri çâk bolğan Zıkrin aytıp pâk bolğan nâlân bolğan âşıklar Himmet kurın bağlagan yürek bağrın dağlagan Feryâd urup yığlagan giryân bolğan âşıklar Gâhi yüzi sarğarıp gahi yolıda ğarib Tesbihleri yâ Habib cevlân bolğan âşıklar Ahmed sen hem âşık bol sıdkıng birle sâdık bol Dergâhıge lâyık bol cânân bolğan âşıklar
HİKMET-98 Yol üstide olturup yolnı sorgan dervişler Ukbâdın haber eştip yolğa kirgen dervişler Asâları elkinde himmet kurı belinde İzim yâdı tilinde Allâh degen dervişler Hırkaları kir çefan könglide yüz ming ayân Bilingiz ikki cehan közge ilmes dervişler Derviş Haknıng manzurı zikri turur gülzârı Haknı yâdı esrârı hub edebliğ dervişler Yazukum köp yolatmas ashâb dârûsın tapmas Közde yaşın kurutmas yaşı akğan dervişler Sırrı birle sözlerler tilge hikmet tüzerler Işk birle cân kezerler rengi sarığ dervişler İt nefsini öldürür kızıl yüzin soldurur Hâce Ahmed kul turur satıp yesün dervişler
HİKMET-99 Hakk kulları dervişler hakikatnı bilmişler Hakk'a âşık bolğanlar Hakk yolığa kirmişler Hak yolığa kirgenler Allâh teyu yürgenler Erenler izin izlep memleketdin keçmişler Alem fahrı Mustafa andağ aydı merhabâ Mi'râc tüni aytıp fakr yolını almışlar Köngül bermey dünyâğa şurû' kılmay harâmğa Haknı süygen âşıklar halayıkdın keçmişler Dünyâ mening degenler cehân mâlın alğanlar Kerkes kuş dek boluban ol haramğa batmışlar Molla müfti bolğanlar yalğan fetva bergenler Aknı kara kılğanlar ol tamuğga kirmişler Kâzı imâm bolğanlar nahak da'va kılganlar Ol himâr dek boluban yük astıda kalmışlar Haram yegen hâkimler rüşvet alıp yegenler Öz barmakın tişleben korkup turup kalmışlar Tatlığ tatlığ yegenler türlüg türlüg kiygenler Altun taht olturganlar tufrak astıda kalmışlar Mü'min kullar sâdıklar sıdkı birle turğanlar Dünyâlığın sarf etip uçmağ hûrın kuçmışlar Kul Hâce Ahmed bilmişsen Hak yolığa kirmişsen Hak yolığa kirgenler Hak didârın körmişler HİKMET-100 Huş gaibdin yetüşti bir cemaa dervişler Batınıda Hû derler sırr-ı pinhan dervişler Tınmay revan yürerler tınsa tekbir ayturlar Tabsa sohbet kurarlar huş sohbetliğ dervişler Cendeleri pür selah tesbihleri "illallah" Hizmet kılur her sabah belahordur dervişler Cendeleri kir çepan könglide yüzming erman Uşbu dünya bipâyanközge ilmes dervişler Cendeleri egnide asaları elkide İzin yadı könglide Allah teyu dervişler Aslı fakir bolsalar vücud şehrin kezseler Zahir-batın tüzseler seadetliğ dervişler Meşayihler sır asrar hizmetide bol zinhâr Peygamberdin yâdgâr kalgan turur dervişler Kul Hace Ahmed miskin bol miskinlerdin mana sor Dervişlikni bil huzur Hu kuşıdur dervişler
HİKMET-101 Garibliğde garib bolgan garibler Garibler halini bilgen garibler Sebeb birle yırak yerge barıban Karındaş kadrini bilgen garibler Suvsaganda suvga muhtaç bolgan Tirikide zâr bolub ölgen garibler Kişi bilmes garibler hali nedür Meğer bilgey garib bolgan garibler Garibliğ kattığ işdür ey azizim Kim ul bikadr olar miskin garibler Kel imdi Ahmeda özingge bakgil Garibsen sen garib miskin garibler HİKMET-102 Sübhân İzim fermân kılsa kudret birle Aşıkları gavğa kılıp yürür bolğay Mahşergâhda efğân kılıp yaşın töküp Elge özin gümrâh kılıp yürür bolğay Halk içinde resvâ yürür özin bilmez Nâdânlarnı sohbetidin kaçıp bilmez Ol sebebdin erenlerni bûyı kelmez Közde yaşın nevâ kılıp yürür bolgay Aşıklarnı Hak kaşıda yüz nâzı bar Na'ra tartsa zerre hergiz kalmaz yanar Ruze namâz tesbihleri Perverdigâr Bâtınların göyâ kılıp yürür bolğay Vahşi yanglığ çöller ara kılğay vatan Sahrâlarda hemrâhları zâğ u zâğân Hâcet ermes âşıklarğa bağ u çemen Hızru İlyas hemrâh kılıp yürür bolğay Aşıklarnı köz yaşıdur bağ u bostân Bunda sayrar aled-devam hezar destan Zâhirlerin buzup yürür hâne veyran Hak kudretin inşâ kılıp yürür bolğay Bi-hud bolup küyüp yürer mest ü hayrân Allah teyu közde yaşı bağrı biryân Na'ra urup feryâd etip kılur efğân Allah yâdın senâ kılıp yürür bolğay Kâdir İgem kudret birle sulh eylese Cennet içre kirer âşık emr eylese Na'ra tartıp feryâd etip vird eylese Mey nûş etip semâ kılıp yürür bolğay Keçe kündüz yığla dâim bir dem tınmay Tildin Allah yâdın aytıp harıp kalmay Közde yaşı akmas hergiz bağrı küymey Yaşın alıp güvâh kılıp yürür bolğay Muhabbetni Burâk'ını minip yürgen Andağ âşık tarikatda cevlân kılgan Sır şarâbın içip ezel rûhı kangan Işk bâbıda nida kılıp yürür bolğay Duzah içre kirse âşık pervâ kılmaz Körüp bilip mâl mülkini kolğa almaz Hûr u kusûr ğılmânlarnı közge ilmez Feryâd etip gavğâ kılıp yürür bolğay Kahhâr İgem kudret birle nidâ kılsa Didâr üçün küygenlerim kel, kel dese Köz yaşını akkuzuban feryâd kılsa Akl u huşum dânâ kılıp yürür bolğay Rahman İgem rahmi birle nida kılgay Asi câfi ümmetlerni halın sorgay Rûz-ı mahşer didârını atâ kılgay Cân u dilni fedâ kılıp yürür bolğay Rahmân İgem rahmı birle nidâ kılgay Hazin nidâ eştip aşık cânı kirgey Saffan saffan bolup âşık baş kötergey Işk özin yektâ kılıp yürür bolğay Hakknı tapgan divâneler bihûş sözler Derd-i hâlet peydâ kılıb yürür bolgay Makamları bülend makam Arşnı közler Halka özin resvâ kılıb yürür bolgay Eldin kaçıb tağ çölini kılğay vatan Çöller ara hemrâhları zağ u zağan Keter bolsa çörek dikeni angâ kefen Türlük vahşi hemrâh kılıb yürür bolgay Mundağ bolmay can maşukın tabıb bolmaz Bu yollarnı ukbası köp şib bolmaz Candın keçmey vahdet meydin içib bolmaz Mey nûş etib sema kılıb yüriır bolgay Cânânnı tapgan kişi özin bilmez Alem halkı tâlib bolsa kaçıb kelmez Yüzming nâsih bolsa anıng pendin almaz Elge özin rüsva kılıb yürür bolgay Yüz ming âşık yansa küyse bolur hürrem Hakk yâdını her kim aytsa bolur hemdem Rûz-ı mahşer didârığa bolur mahrem Cân u iman fedâ kılıb yürür bolgay Allah üçün canın bergen zâyi kalmaz İki âlem anga bostan hergiz ölmez Çın âşıknı sırrı pinhân halk bilelmez Közyaşını güvah kılıb yürür bolgay Aşık ölmes kurâ bolmas ışkı civan Halk içinde ağzı handan küyer pinhan Çöller kezib yollar yürüb "Hakk Lâ mekan' Hakk ışkını senâ kılıb yürür bolgay Işk bağını kezgen âşık özin bilmez Keçe kündüz mest ü hayran özge kelmez Köz ister halâyıka ülfet bolmaz Hakk vaslını renah kılıb yürür bolgay Çın derdlikler biderdlikni közge ilmez Zâhid âbid meslekleri tilge almaz Fayda körse ışksızlarnı nazar kılmaz Çın derdlikge devâ kılıb yürür bolgay Aşıklarnı bilgenlerin halk bilelmez Hur ğılman cümle melek hayl kilelmez "Sekahüm Rabbihüm"ni arzu kılmaz Didârığa vefa kılıb yürür bolgay Hûr ğılman "entahur"dın alıb kelgey Rıdvan melek kadeh sunub tazim kılgay Aşıkları közin yumub bihuş bolgay Va üstüka deb içinde yürür bolgay Hakk temaşa kılıb anga rahmet kılğay Gor içinde pertev salıp şefkat kılğay Yetmiş ferig melaikni ülfet kılğay Lutfu kerem âtâ kılıb yürür bolgay Aşık küyer candın küyer Hakk'nı süyer Allah üçün dünya ukbın talak koyar Bağrın teşib başdın ayağ kanğa boyar Aşık uruban yekta kılıb yürür bolgay Eya dostlar ışk ehlini samanı yok Deva sormang ışk derdini devası yok Bu yollarda aşık olsa tavanı yok Cannı tendin cüda kılıb yürür bolgay Teni cüda otda koygan canı özge Hikmet okur talib bolub yetse sözge Kimni körse izin alıb sürer közge Akl u huşın dânâ kılıb yürür bolgay Bul hevesni teni küyse canı küymez Ol sebebdin ışk kadriğe yetib bolmaz Erenler sohbetiğe kaçıb kelmez Zikr dua riya kılıb yürür bolgay Bu alemdin süva kılğan Allah özi Ey ümmetler Hak Mustafa aytgan sözi Ruz-ı mahşer ruşen bolgay Hakka yüzi Din dillay ruşen kılıb yürür bolgay Aşıklarnı tirik ölgen canı cüda Pervaz kılıb uçay dese saklar Hüda Din dillazı ruşen tutub bolsa bina Aşıkları hayran bolub yürür bolgay Aşık bolup hikmet aytdı Kul Hâce Ahmed Sıdkı birle işitkenge yüz ming rahmet İmân atâ kılğay Tengrim tâc u devlet Aşık dilin safâ kılıp yürür bolğay
HİKMET-103 Muhabbetni şevki birle yâr istegil Roze, namâz Oğanımnı farzı bolğay Mahşergâhda adli birle sorar bolsa Aşıklarnı bir Hudâyğa arzı bolğay Arzı şuldur Hudâyığa ming dâd eter Hâlim kör dep yaşın saçıp feryâd eter Nara tartıp mahşergâhnı âbâd eter Aşıklarnı âh-ı dili karzı bolğay Çın âşıklar dâim ürik ölgen emes Ervâhları yer astığa kirgen emes Zâhid âbid bu manânı bilgen emes Çın âşıklar halâyıknı Hızrı bolğay Yazuklardın korkup özin yığlap turar Rûz-ı mahşer netermen dep kanlar yutar Sırat atlığ güzergâhda başı katar Hâcesiğe şikesteliğ arzı bolğay Zerre ışkı kimge tüşse nâlân kılur Köz yaşını akkuzuban ummân kılur Her ne tapsa Hak yolığa ihsân kılur Bahillerni adâveti buğzı bolğay Aşıklarnı yaş ornığa kanı akkay Melâyikler her tarafdın nûrlar yakkay Gâfil bolsa hâzır bol dep özi bakkay Çın âşıklar bu dünyânı çuğzı bolğay Ehl-i dünyâ ahiretdin pervâsı yok Rûhı tenhâ iman islâm hemrâsı yok Tarikât yol adaşkan hiç pervâsı yok Bendemen der tili birle ağzı bolğay Keçe Allah, kündüz Allah tınmay yürer Allah şemi pervâne dek özin urar Leyli Mecnun Ferhâd Şirin devrin sürer Hak Te'âlâ âşıklarnı suzı bolğay Aşık küyse hâs ma'şukı birle küygey Mecâziler küymey turur cândın toygay Çın âşıklar küygen sarı pür-nûr bolgay Ol sebebdin maşukığa nâzı bolğay Otka salsa otdın yanmaz âşık kişi Yer ü kökni bostân kılğay akkan yaşı Allah dese bişek yarur içi taşı Küymek yanmak âşıklarğa bâzı bolğay Cümle aşık yığılıp bargay dergâhığa Yaşın saçıp efgân kılıp bargâhığa Yetti duzah takat kılmaz bir ahığa Rahman İgem aşıklarga kadı bolgay Sulh eylese, âşıkları kabul kılmas; Hur u ğılmân cennet berse közge ilmes Didâr tilep başlarını yerdin almas Aşıkları didâr körüp râzı bolğay Aşıkların yetti kökke yeter âhı Allah dese yeksân bolur her günâhı Aşıklarnı Rahmân İgem tekyegâhı Aziz başı halâyıknı nezri bolğay Aşıklarnı köp küydirgen Hak didârı Anıng üçün tınmay yığlab kılur zârı Va'de kılğan âşıkları körer ânı Hak cemâlı köz yaşını müzdi bolğay Aşıkları Hakka bakıp na'ra tartar Melâyikler tuhfe kılıp Hakka aytar Şevk şarâbın içgen âşık şevki artar Şor u efgân halâyıknı tuzı bolğay Mey-i cânbahşı içken âşık anda sultân Anıng üçün Hak yolıda cânı kurbân Tangla barsa didârığa kılur mihmân Zemistânda mey içürse yazı bolğay Pinhân yürür kimni körse âşık kılur Lutf eylese kezzâblarnı sâdık kılur Hakdın korkkan dergâhığa lâyık kılur Zâhir amâ bâtın içre közi bolğay Aşık yanar halkdın tanar Allah râzı Aşıklıknı ârzu kılğan şehid gâzi Hâcet ermes âşıklarğa köb ü azı Katre yaşı Hak mevlâmnı nezri bolğay Cünun içre başın yarğan kanı câri Zikrin aytsa Allah özi Bir ü Barı Seherlerde kan yığlamak kâr u bârı Aşıkları her kün yüz ming gâzi bolğay Kul Hâce Ahmed mâlı yoktur nezri başı Tangla barsa Hâcesiğe tuhfe yaşı Acz ü niyâz şikesteliğ kılğan işi Eşk-i surh ruy-ı zerdi özri bolğay HİKMET-104 Şeriatda mürşid bolğan garib kullar Şeriatdın alar menzil alur bolğay Namâzığa şuru kılgan mü'min kullar Uçmağ üyin ümid tutub turur bolğay Melekü'l-mevt fermân birle cânım alsa Ağa-ini barça yığlıb küyüb yansa Yetti kadem baskandın song kalur bolsa Münker Nekir kirib seval sorar bolğay Münker Nekir kirib sevâl sorar bolsa Ul amud-ı otluğ birle urar bolsa Başım küyüb canım tenim otka yansa Kıynab canım tar lahedde küyer bolğay Tört yüz kırk tört peygamberi, mürsel, nebi Kalmadı bu cehandın ötti barı "Küllü nefsin zâikatü'l-mevt" ayeti Kur'an içre andın haber berür bolğay Şeriatdın tarikatdın beyân boldı Hakikatdın Kur'an sözi kelâm boldı Bu cehanga Muhammedni nurı toldı Ul nur birle ikki cehan yarur bolğay Muhabbetning bazarıda cevlân kılur Aşıklar sevdâ kılıb yürür bolğay Mahşergâhni bozmasun dep tuğyan kılıb Hudâyiğa gavğa kılıb yürür bolğay Allah aytur eğer ki bendem kılsa kılsun Her ne kılsun melâikler ikrâm kılsun Işksız âdem ışk makâmın körüb yürsün Hakk kudretin ifşa kılıb yürür bolğay Çın âşıklar kıyamet kün sorgay devlet Hakk kaşıda aziz olan körgey izzet Hur ğılmân kol kavşurup kılğay hürmet Can u dilin şeyda kılıb yürür bolğay Hoş devletdür vilayetde padşah bolsa Adil bolub bir mü'minni kadı kılsa Oşal kadı barça halknı râzı kılsa Râzılıkdın uçmah üyin alur bolğay Mü'min kullar namaz okub bolsa fariğ Oşal kulnı rengi bolğay mundağ sârığ Ul hizmeti Hakk karşıda bolsa lâyığ Hur kızları karşu kelib kuçar bolğay Cahil kişi namaz kadrin kaçan bilür Her namazda imân başdın tâze bolur Salât dese gafıl başın burkâb uyur Gafillikdin ömrin yelge satar bolğay Kul Hâce Ahmed kulmen deseng tâat kılğıl Kıyametni kelmeğini yakın bilgil Hakk'a yavuk bolay deseng tâat kılğıl Ta'at kılğan Hakk'a yavuk bolur bolğay HİKMET-105 Azrail bir kün kelür şiddet birle Issığ tendin aziz cannı bermek kerek Beş künlük nakd ömrini koldın berib Çare tapmay ahir bir kün ölmek kerek Oğul-kızıng yığlab kalsa feryâd urub Malu mülking munda kalsa hayran bolub Düşmenlering kuvanuşur seni körüb Boyun sunub uzalıban yatmak kerek Miras deban baş ayağıng bağlagaylar Issığ suvnı başdın kuyub çaykağaylar Tört tarafdın astâ-astâ uşlagaylar Altı karış bozdın kefen kılmak kerek Cenazengni uluğ-kiçik köterseler Gorıstanğa karab seni yürütseler Yetmiş yerde seval sorsa ferişteler Bir-bir anı cevabını bermek kerek Halâyıknı mezarıda imâretni Körüng anda türlük-türlük alâmetni Lahed atlığ dervaza-ı kıyâmetni Siyasetliğ üyge barıb kirmek kerek Kirib körseng karanğuluk yokdur çırağ İçi tola hasret erür otlığ firak Ol kün senge kim kılgusı anda yerak Ta kıyamet tang atkunça yatmak kerek Ümring ahir bolğusıdur bir kün tamam Bu iş birle barsang eger darü'sselâm Helal koyub yegen bolsang dâim haram Azabını barıb anda tartmak kerek Kul Hace Ahmed tevbe kılgıl ölmesburun Kızıl yüzüng gorda yatıb solmasburun Yılan çiyan gorıng içre tolmasburun Kaza kılsa rızâ bolub turmak kerek HİKMET-106 Kara kündür oşal sâat ki dünyâdın sefer kılsang Zen ü ferzend mâl u mülking barısındın güzar kılsang Seni koymas ecel hergiz neçe hükming revân bolsa Hükümet birle âlemni eger zer ü zeber kılsang Muhassıldur halâyıkka ecel misl-i sipâhlar dek Gazab birle alur cânıng neçe ma zârılar kılsang Bolupdur barçağa fermân ölümni şerbetin içmek Kaçıp andın kutulmassan neçe andın hazer kılsang Halâyıknıng mezârığa barıp bir bir temâşâ kıl Ölüglerdin alıp ibret kerek bağrıng kebâb kılsang Hemişe yahşılık kılğıl ketersen uşbu dünyâdın Kıyâmet âb-rûyığa kerek hûn-ı ciger kılsang Hudâ fermânını tutğan bolur ol evliyâlardın Bolursan evliyâlardın riyâzet köprak kılsang Kuvanma mâl ü mülkingge kurıtur bu ecel âhir Kara yerge kirürsen ahir neçe ma kâr u ferr kılsang Hâce Ahmed masiyet birle hayâtıng kılmağıl zâyi Bolursan lâyık-ı Hazret eger tâat seher kılsang HİKMET-107 Keling dostlar barça turub aytaylık Yadı bizni yaruğlukka tartar ermiş Yadı birle şuru' kılğan aşıklarnı Niyazları kündin künge artar ermiş Kimki aytsa Hakk yadını bağrı küyüb Köz yaşını bârân kılıb rengi solub Öz yakasın yangıldım dep özi tutub Andağ aşık sır şarabın tatar ermiş Uşbu yolnı mezesini bilmegenler Öz yakasın tutub tövbe kılmaganlar Dünyasığa mağrur bolub yürügenler Hayvan erür belki andın better ermiş Işk sevdası kimge düşse hane veyrân Keçe kündüz didâr tileb yürür hayran Işk yolıda közi yaşlığ bağrı biryân Şeydâ bolub özin izleb yürer ermiş Eyâ dostlar kabsab keldi karanğuluk Ümidim bar ol İzimdin hem yaruğluk Tarikatnı bazarıdur hem kuruğluk Niyazlık kul kirib sevda eter ermiş Kul Hace Ahmed ibret alğıl sed hezardın Niyazsızlar behre almas ul bazardın Fazıllıkda kuruğ kalur ul nazardın Nâdân ömrin puçek pulga satar ermiş HİKMET-108 Keling yığlıng zâkir kullar zikr aytaylık Zâkirlerni Hudâ bişek süyer ermiş Işksızlarnı imânı yok ey yârânlar Duzah içre tınmay dâim küyer ermiş Muhabbetliğ âşıklarnı Hudâ süydi Anıng üçün dünyâ ukbin talak koydı Cândın keçip yaşın saçıp âşık boldı Rûz-ı mahşer didârını körer ermiş Aşıklarnı çın dostığa cânı kurbân Şevki birle anı izlep kılur efğân Işk sevdâsı başka tüşse hâne veyran Şeydâ bolup anı izlep yürer imiş Aşık bolsang keçe kündüz tınmay yığla Pir-i muğan hizmetiğe beling bağla Küyüp bişib derdi bile köksing dağla Dağda ketken visâlini körer ermiş Haknı söygen âşıkları taptı murâd Yalğan âşık bolup yürme tangla uyat Kılıçdın tiz, kıl köfrügni atı sırât Yalğan davâ kılğan ötmey kalar ermiş Aşık bolsang yalğan da'vâ kılma zinhâr Yalğan da'vâ kılğanlardın Hudâ bizâr Kahhâr İgem kahr eylese atı Kahhâr Kıyâmet kün yüzi kara kobar ermiş. Aşıkları keçe yığlab seher kobar Sır şarâbın içken âşık sırnı yapar Her kim sögse belki tepse kolın öper Andağ erenler feyz ü fütuh alar ermiş Muhabbetdin haber algan cânnı bilmes Başı ketse tâ yârı yok cânnı bilmes Işk kelâmı zevk taâmı nânnı bilmes "Hu-Hu" teyü zikrin aytıp yürer ermiş Aşıklarnı közi giryân bağrı biryân Pervâsı yok nâmusı yok yürer üryân El közige tufrakdın kem sırrı pinhân Cânı birle yâdın aytıp yürer ermiş Toğrı yürgen âşıklardın Hudâ râzı Aşık işi âsân emes kılma bâzî Yalğançılar âşıkmen der Allah kazı İmânını püçek pulğa satar ermiş Aşıklıknı âsân işi baş bermeklik Mansur-sıfat özdin keçip cân bermeklik "Mûtû kable en temûtû" hâk bolmaklık Aşıkları ölmes burun öler ermiş Sevda kılsan ahiretni sevdasını Başka alma dünyanı gavgasını Amel kılgıl cennet algıl masivasını Cennet algan didarını körer ermiş Allah nûrı kabring için rûşen kılğay Firdevs cennet güli açılıb gülşen kılğay Melaikler tigresidin özün koyğay Bu âlemning rûşeninden keçer ermiş Barça ervâh yığlıb kelgay mübârekga Meşgul bolğay tebârekgâ Duâ kılıb kayıtğandın song kalğay yegâ Cümle ervâh sonub bir bir kaçar ermiş Yetti kadem koyğandın song Münker Nekir Heybet birle kirib kelgey kılıb kahr İki közi otdek yanıb tarfa yanır Nûrın körüb ta'zim kılıb kaçar ermiş Kul Hâce Ahmed âşık bolsang cândın keçgil Andın songra şevk şarâbın toya içgil Günâhıngnı sebük kılıp munda uçgil Aşıkları uçmah içre uçar ermiş
HİKMET-109 Tarikatga şeriatsız kirgenlerni Şeytân kelip imanını alur ermiş Uşbu yolnı pirsiz davâ kılğanlarnı Sersân bolup ara yolda kalur ermiş Tarikatga siyasetliğ mürşid kerek Ol mürşidge itikâdlığ mürid kerek Hizmet kılıp pir rızâsın tapmak kerek Mundağ âşık Hakdın uluş alar ermiş Pir rızası Hak rızâsı bolur dostlar Hak Teâlâ rahmetidin alar dostlar Riyâzetde sır sözidin bilür dostlar Andağ kullar Hakka yavuk bolur ermiş Uşbu yolğa ey birâder pirsiz kirme Hak yâdıdın lahza gafil bolup yürme Mâsivâğa âkil erseng köngül berme Şeytân-lain öz yolığa salar ermiş Eyâ dostlar hiç bilmedim men yolumnı Saâdetka bağlamadım men belimni Mâsivâdın hiç yığmadım men tilimni Nâdânlıgım meni resvâ kılur ermiş Şeriatnı tarikatnı biley deseng Tarikatnı hakikatge ulay deseng Bu dünyadın dürr ü gevher alay deseng Cândın keçken hâsları alar ermiş Aşık kullar keçe kündüz hergiz tınmaz Bir sâati Hak yâdıdın gafil bolmaz Andağ kulnı Sübhân İgem zâyi koymaz Duâ kılsa icâbetliğ bolur ermiş Vâ deriğâ keçti ömrüm gaflet birle Sen keçürgil günâhlarım rahmet birle Kul Hâce Ahmed senge yandı hasret birle Öz özige özi yanıp küyer ermiş HİKMET-110 Kudret birle fermân kıldı Mevlâm bizge Yerde kökde cânlık mahlûk kalmas ermiş Kâbız kıldı Azrailni âlem üzre Aziz cânnı almağunça koymas ermiş Yaşım meni yaş bolur dep aytur erdim Her ne hâsıl bolsa az dep aytur erdim Türlük türlük da'vâ işler kılur erdim Emdi bildim men aytgan dek bolmas ermiş Dünyâ meni mülküm degen sultânlarğa Alem mâlın sansız yığıp alğanlarğa Ayş u işret birle meşğul bolğanlarğa Ölüm kelse biri vefâ kılmas ermiş Mağrur bolmang ey dostlarım işret etip Keçe kündüz yalğan aytıp bi-hûd yatıp Cân alğuvçı kelür ermiş bir kün yetip Mundağ yerde gafil yürse bolmas ermiş
Kul Hâce Ahmed öleringni bilekörgil Ahiretni yerağını kıla körgil Barurmen dep yol başımda yürekörgil Melekü'l-mevt kelse fursat koymas ermiş
HİKMET-111 Bu dünyâda yaratılğan mahlûklarğa Emdi bildim tiriklik bolmaz ermiş Bu ölümning şerbetidür aççığ şarab Cümle âlem içmey andın kalmaz ermiş Yolğa kadem koysang dostlar azuk alıp Ecel kelse azık kelmez sakal yolup Bu dünyânı mâllarını hâzır kılıp Rüşvet berseng melekü'l-mevt almaz ermiş Kervân eger köçer bolsa azuk alur Sud u ziyân bolğanını anda bilür Azıksızın yolğa kirgen yolda kalur Yükün yüklep yolğa kirgen kalmaz ermiş Yükün yüklep yolğa kirgen merdân bolur Kılavuzsız yolğa kirgen hayrân bolur Yol başçısı yolnı körgen kervân bolur Yolnı körmey kervân kadem koymaz ermiş Ecel kelse azık kelmes sakal yolsang Ong u solga cânıng pâre pâre berseng Dünyâ üçün azîz ömrüng edâ kılsang Melekü'l-mevt kelse fursat koymaz ermiş Bu dünyâda pâdşâhmen dep kögsin kergen Hem aldıda kürsi koyup hayme urğan Nece yıllar hayl u heşem çerik salğan Ecel kelse biri vefâ kılmaz ermiş Neçe mingler çerik yığğan hanlar kanı Bu sözlerning her birisi manâ kânı Vefâsı yok bî-vefâdur dünyâ tanı Gafil âdem körüp ibret almaz ermiş Bu dünyâda yügrik atka mingüvçiler Harb künide mübârizlik kılğuvçılar Elmas polâd kılıç kurnı çapkuvçılar Ecel kelse beg ü hannı koymaz ermiş Bu dünyâda tabibmen dep davâ kılğan Davâları bâtıl erür sözü yalğan Halâyıklar illetige dârû kılğan Ecel kelse dârûsını bilmez ermiş Bende neçe yaş yaşasa ölmegi bar Körer közge bir kün tufrak tolmagı bar Bu dünyâda sefer kılğan kelmegi bar Ahiretge sefer kılğan kelmez ermiş Triglikde din nevbetin yahşi urğıl Ahiretning esbâbını munda kurğıl Kul Hâce Ahmed imân üzre tâyib bolğıl İmân birle barğan kullar ölmez ermiş
HİKMET-112
"Küllü men aleyha fan" ayetide Bir Hüdadın özge mahluk öler ermiş İsrafil Sûr'un alıb hurganında Gordın yengi tirgüzüben küyer ermiş Ellik ming yıl gor başında turganında Andın keyin arasatga sürgeninde Yalang baş u yalang ayağ yürgeninde Adem oğlu bihûş yanglığ bolar ermiş Evvel hisab eylegey taharetdin İkkinçi hisab eyler namazıngdın Üçünçi hisab eyler helâl haramıngdın Men men degen hayrân bolub kalar ermiş Hisab eyleb yürütgeyler mahşer sarı Halayıklar kadem urgay nâçar barı Mu'ayene anda körgey duzah narı El-aman deb okruşuban turar ermiş Cümle ümmet yüzyiğirme ming saf bolgaylar Etrafıdın ferişteler saf tüzgeyler "Eyne'l mefer" nidâsını yetkürgeyler Kaçıb kutulub bolmaz deban aytar ermiş Ul vaktde nidâ kelgey "Vemtazül yevm" Oşal künde destgir bolgay namaz u savm Akl u huşıng ketib anda kalmagay fehm Tillal bolub sözleyalmay kalar ermiş Barça halklar Adem Ata sarı bargay "Ey atamız emdi bizni kollang" degey "Nâfermanlığ mendin ötti ferzend" degey "İbrahimge baraluk" deb aytar ermiş İbrahimge barıb aytgay Adem Ata "Şefaat kıl bularnı sen barı hata" Ol hem aytur "sizden kurb Adem Ata "Musa sarı baraluk" dep aytar ermiş Musa degey "Rabbi erini" dedim ul kün Hecaletdin çıkkanım yokta uşbu kün Baraluk Muhammedga bolub vacgun..." Barçaları Hazret sarı barar ermiş Musa degey "Ya Muhammed urgıl kadem Ümmetlering duzah içre boldı adem..." Muhammed hem iba kılıb turgay ul dem Musa koymay ikkavları barar ermiş Tacın alıb kısab salıb arş astında Na'ra tartıb yığlab turgay oşal künde "Ya Kadira ya Gafura" degeninde "Ya Habibim baş köter" dem aytar irmiş "Alıb kelgil ümmetingni derğahımğa Bağışlayım barçasını men sizlerge Dahil kılay cümlesini cennetimge" Mundağ deban Hakdın nida kelir ermiş Zahid, abid, has kullardın ulemânı Alıb kelgey dergahığa uşbularnı Tengrim aytğay "Ya Muhammed asi kanı?" "Asi layık emes" deban aytar ermiş "Asi, cafi layık degey rahmetimge Dahil etey men ularnı cennetimge Günahların bağışlayım barın senge..." Resul hurrem bolub yügrüb keler ermiş Musa birle Rasûlullah yürüb kelgey "Asi, cafi ümmetlerim yürüng" degey Günahlarıng afveylebdi Kadiri Hayy Behişt içre aldın salıb kirer ermiş Kul Hoca Ahmed kıyametdin aytdı munı Hikmet kılıb halâyıkka yaydı munı Uluğ-uluğ kitablardın aytdı munı Okuğandın dua tama kılar ermiş
HİKMET-113 "Lailahe İllallah" degen kulnı ağzıdın Bir yeşil kuş boluban uçar ermiş Kanatları tokuğluk dür yakutdın Pervaz kılıb arşdın arşga uçar ermiş Ul kuşka kudret birle ming til bergey Barça tilde oşal kulnı Hakdın kulgay Rabbaniğe çengelini urub yulğay Tüni küni yarlıka dep aytar ermiş Eya dostlar oşal kuşnı ayanını Men aytayım siz tinglengiz beyanını Köp nâdânlar bilmez ul kuş pâyânını Kolung tutub behişt içre kirer ermiş Ul kuş aytur hergiz tınmay men bir zaman Ta bermese Kadir menge darü'l-eman Heç kalmagay bu könglide zerre gümân Andın songra karar tapıb konar ermiş Roze tutub namaz okub tevbe kılğan Seher turub Allah teyu kulluk kılğan Meşayıhlar hidmetini tamam kılğan Andağ kullar Hak didârın körer ermiş Bu Yesevi Miskin Ahmed hayran kalıb "La İlahe İllallah"nı tilge alıb Hak zikrini canu dilge vâsıl kılıb Uç kuşını lâmekânda körer ermiş
HİKMET-114 Allah yâdı nurın kimge atâ kılsa Nefs u heva menmenlikdin kalur ermiş Bende eger zâkir bolub Allah dese Tutmış köngül zengârını açar ermiş "Fezküruni ezkürkum" iştib nidâ Zikrin aytıb emrin tutub müşahedâ Kirib gorga tartıb türlük mücahedâ Aşık canlar sır şarabın içer ermiş Aşıklarğa bolub Haknıng inâyeti Bâtın içre açulur keşf u kerâmeti Dillerige saçıb her dem Hak rahmeti Fenâ bolub mâ'sivadın keçer ermiş "Keşfü'l esrâr" bolub bâtın közi açıb Hak âşıkı bu dünyanı taşlab kaçıb Nefs u hevâ közin oyub resen kesib Zail bolub şeytan andın kaçar ermiş Bildi emdi Kul Hace Ahmed ışkdın anglab Candın keçib uşbu yolğa köngül bağlab Darığ ömrüm zayi ötti yatu yığlab Nedâmetning hevâsıdın uçar ermiş HİKMET-115 Arif aşık şevki birle kıyamet kün Hüdâyığa bahs ü cevab kılar ermiş Bu alemde tartğan cevru cefaların Köksin yarub Hak kaşığa salar ermiş Bu âlemde kıldıng meni halkga resva Didârımnı körsetey deb kıldıng şeydâ Alem halkın düşman kılıb saldıng gavğa Hüdâyığa barıb erza bolar ermiş Didârımnı arzu kılsang keçe yatma Bu dünyanıng to'masıdın zerre tatma Haldın sorsa nâdânlarga sırnı satma Mundağ erler feyz u fütuh alar ermiş Didârımnı taleb kılsang arşğa bakğıl Arş üstide ahıng birle otlar yakğıl Ümmet bolsang Muhammed'ge kapuk kakğıl Sübhan İgem çın aşıknı sınar ermiş Eşitib aşık raks u sema' urğay Yetti kökdin melaikler yığlıb kelgey Arş u kürsi levh u kalem dâd eylegey Yer tebrenib Hakka zâri kılar ermiş Ey yer u kök aşıklardın hazer kılıng Otlığ ahı çıkar bolsa hâzır bolıng Kökge bakıb na'ra tartsa korkub turıng Bir âhh ursa alem yeksan bolar ermiş Çın aşıklar zaif bolub selâm kılgay Kudret birle perde içre alık alğay Didâr üçün küygenlerim kel-kel degey Lütfın körüb çın aşıklar tiler ermiş Saffen saffen aşıklarga nidâ kelgey Yüz yigirme ming aşık tigin safı bolgay Cennet kir dep İlahımdın nidâ kelgey Cennet kirmey didârını körer ermiş Nidâ kelgey melâikge zencir salgıl Zencir salıb mahşergâhda alıb yürgil Didâr üçün küygenlerim ma'lûm kılgıl Aşıkları bi-hud bolub yürer ermiş Aytganların kılğay aşık didâr körgey Vâsıl bolub mahşer-ara devrân sürgey Efgânıdın yetti duzah ortab yanğay Melek kelib anga ta'zim kılar ermiş Aşıklarnı haybetidin melek kaçğay Korkub barıb duzah içre otlar saçkay Vehm birle zeher zakkum toya içgey Kudretiğe hayran bolub kalar ermiş Meleklerdin aşıkı köp, ey bi-haber Bir âhh ursa alem bolur zer ü zeber Zahid abid saliklerin ışk better Işksız adem vallah yolda kalar ermiş Kul Hace Ahmed didâr izleb geda bolgıl Keçkil ehl-i ayalingdin cüda bolgıl Allah hakı bular düşmen süva bolgıl Cüdâ bolgan didârını körer ermiş
HİKMET-116 Her kişi körse cemaling dünya işin berbâd eter Keçe kündüz tınabilmes Hüdâyını yâd eter Kim anıng köyide bolsa Hak anıng könglidedür Her sarı barsa oşal yarı birle pervaz eter Keşki men daim sening yadıng birle bolgay edim Bakışıng yüz ming meningdek bendeni azâd eter ; Ma'rifet meydanı içre bu köngülni şâd etib Dünyasın terk eylegenler Hak birle sevda eter Arif uldur bolsa aşık halkada cevlan etib İsti'anetni tileb ol pirni kalkan eter Huş acâib u garâib bu Hüda'nıng işleri Birisin göya kılıban birisin gungkâr eter Körgil uşbu dünya üçün köb cefalar eyleseng Ahiri heç uşbu dünya yer birle yeksan eter Keçe kündüz arzu kılsang anıng didârını Saf kılgıl bu köngülni bir küni derbâr eter Ey Kul Ahmed sen yürüb gamgin köngülni avlagil Ehl-i dil bolgan kişi gamgin köngülni şad eter HİKMET-117 Melâmetğe hamr içgen didâriğa battı ya Pir kolıdın mey içgen envârığa battı ya Akman birle karaman köb körüb edi devran Himmet kılıb atağa it suvretlik boldı ya İbrahimğa şek kılğan ot yakıb gül açılğan İnanmasang kelib bak körüb bilib aytdı ya Şeytan yolığa kirgen Ahmed'ge taşlar atğan Tahtes-sera tekinde demdâr bolub yatdı ya Evliyâğa yetgenler dünyasıdın ötgenler Ihlâslık kul halk içre muradıga yetdi ya Kul Hace Ahmed özing bil günahıngnı hazır kıl Gaflet birle yatmağıl şeytan mendin kaçtı ya HİKMET-118 Hâcet ermes ışk derdiğe devâ sormak Veyran etib ketgen ermiş devâsı yok Canıng kıynab yaşıng akıb huşıng ketib Işk derdidin dostlar kattığ belası yok Her kim küyer canga alar ışknı otın Canı küyse azâsıdın çıkar tütün Bağrı anı sâd-paredür yoktur bütün Halkğa zâhir körünüb turgan yarası yok Candın keçmey tabmas her kim canâneni Körüb himmet kılmak kerek pervâneni Körüb bilib otka urdı öz canını Sûd u ziyan birle hergiz pervâsı yok Ança yürdüng ança turdung ey bi-haber Nefs u şeytan işleridin kılğın hazer Bizdin burun tilim kervan kılgan sefer Ayta ketgen bu dünyanıng vefası yok Aytıb ötgen erenlerdin yolnı sorgıl Seherlerde erte kobup çârzarb urgil "Hû" sohbetin kurğan yere özüng urgil Yolğa kirgen erenlerni hevası yok Kul Hoca Ahmed aytdı dostlar işting munı Kaf tağı dek taşlar tegse çıkmas üni Kimge aytıb kimge yığlay ışk derdini Vallah-billah ışk derdini devası yok HİKMET-119 Ey köngül kıldırıg günâh hergiz püşeyman bolmadıng Sufimen deb laf urub tâlib-i cânan bolmadıng Hayf ömrüng ötti bir lâhza giryân bolmadıng Sufi nakş boldung veli hergiz müsülman bolmadıng Sufiliğ şundağ mudur dâim işing gaflet birle Dâne-i tesbih kolungda tillering ğıybet birle Selle-i çilpeç urarsen nefsi bed izzet birle Sufi nakş boldung veli hergiz müsülman bolmadıng Sufi bolsang saf bolğıl cürm ü isyân bolmasun Tâat u takvâ kılıb könglüng perişân bolmasun Cân u dilde yığlağıl mahşerde yalğan bolmasun Sofı nakş boldung veli hergiz müsülman bolmadıng Sufilik şartıdurur tünler kobub kan yığlamak Her cefağa sabr etüben belni mehkem bağlamak Tâlib-i Allah bolub her yahşi sözni sözlemek Sufi nakş boldung veli hergiz müsülman bolmadıng Sufi ya taat kılursan bârçası ucb u riya Cân u dil dünyâğa mağrûr tilleringde âh ü vâh Cân berürde bolğung nûr-ı imândın cüdâ Sufi nakş boldung veli hergiz müsülman bolmadıng Sufi bolmay neylesün üyde kılurğa işi yok Sofıliğ da'va kılur halkga berürge âşı yok Ah ü vâh derler yene közide katre yaşı yok Sufi nakş boldung veli hergiz müsülman bolmadıng Sufi bolub nefs üçün her dem eşikge bakasen Nezr alıb keldi mu deb her dem kişige bakasen Allahnı la'netin boynungga her dem takasen Sufi nakş boldung veli hergiz müsülman bolmadıng Sufimen deb laf urarsen söz ü efğanıng kanı Aşkı surh u roy zerdü çeşmi hunbarıng kanı Mürşid-i kamil-i mükemmel rah-ı merdanıng kanı Sufi nakş boldung veli hergiz müsülman bolmadıng Sufi ya biğam yürersen dane-i tesbih alıb Dünyağa mağrur bolub din işini arka salıb Korkgıl emdi korkgıl emdi Hüdağa yalbarıb Sofı nakş boldung veli hergiz müsülman bolmadıng Sufi bolub malıkes almak üçün kıldıng cedel Zâhiring sufinemâdur bâtınıng dûn ü dağal Ey bi-haber, ey bi-haber şermendesen ruz-ı ezel : Sufi nakş boldung veli hergiz müsülman bolmadıng Dâne-i tesbih alıb el közige hob sufisen Nefs-i bedni aldıda tersa, cuhudni tovfisen Bendeliğ kılıng Hüdâğa yoksa segi kufisen Sufi nakş boldung veli hergiz müsülman bolmadıng Sufi ya öz tavrınga yalğız Hüdağa bendesen Aslınga baksang eger alem içinde kendesen Pür-günâh ü pür-hatar hem asiyu şermendesen Sufi nakş boldung veli hergiz müsülman bolmadıng Sufi ya kıldıng muhabbet da'vasın divâne bol Malu mülk ü hanümândın keçgil u bigâne bol Kim Hüda deb sözlese ming örgülüb pervâne bol Sufi nakş boldung veli hergiz müsülman bolmadıng Sufi ya da'vayı ışk kıl bârçadın bîzâr bol Uykunı eyleb haram tünler kobub bîdâr bol Derdi yok biderdni körseng kaçgıl u âzâr bol Sufi nakş boldung veli hergiz müsülman bolmadıng Ahmedâ sen sufi bolsang sufiliğ âsân emes Hak Resul sufi bolub dünya malın süygen emes Dünyânı süygen kişi bişek biling insân emes Sufi nakş boldung veli hergiz müsülman bolmadıng HİKMET-120 Aşıklıknı da’vasını kılgan kişi Ma'şukıdın zerre gâfil bolganı yok Işk gevheri tibsiz derya içre pinhân Candın keçmey ol gevherdin alğanı yok Gevher alur gevvas eger candın keçse Şeydâ bolub ışk şarabın her kim içse Neçe aylar neçe künler eger ötse Işknı güli açılıb hergiz solğanı yok Aşık bolub tapay deseng Hakknı yolın Asragın sen ışk bağıda esrar gülin Mihnet birle sınar ermiş yahşi kulın Çın aşıknı andın köngli kalğanı yok Mihnetni deryasıda mevc urğusı İlm u amel kiylu kâller şevk ölğüsi Bu tengizge kim kiriban kim çıkğusı Aşık kullar ma'şukıdın kalğanı yok Kul Hace Ahmed kabul kıldı eymağlıknı Kabul kıldı ışk otığa küymeğlikni Cannı berib satkun aldı küymeğlikni Çın sözümdür hergiz anı yalğanı yok
HİKMET-121 Aşık kişiler keçeleri yatmasa behrak Her derd ü elem tegse figân etmese behrak Başın yarıb kanğa boyab kılsa sitemler Urdı meni deb zalime söz katmasa behrak Derviş boluban halk içide tespih ögürüb Sufi bolub alemğa özin satmasa behrak Ötgen sufiler il közidin yürmeyin kaçtı Hakknı tilegen halk içinde yürmese behrak Her yerde Hüda hazır ve nazır keldürürler Bica oturub Hakknı belend etmese behrak Sufi boluban saf bol ey bende-i Allah Sufi bolub ul yalğan demi ötmese behrak Allah dese kılsa nihan bid'at-ı bisyar Andağ sufiler roze namaz tutmasa behrak Her kimni öz yolıda eyley şeyda Divâne-i jülideni ayb etmese behrak Hakknı tanugan özgeni hergiz tanumaslar Allah demegen bolsa anı ölgeni behrak Sufi bolasen hayu heves kılmağıl asla İt nefsi üçün bendege kan tutmasa behrak Rezzak deding berdi senge rızk u ferevan Şeytan sözige bende kulak salmasa behrak Hakdın eşitib aydı munı Ahmedi Miskin Çın bendesini sinesidin ketmese behrak
HİKMET-122 Eyâ dostlar ışk gevvası bolmagunça Vahdâniyet deryasığa kirse bolmaz Ol deryanı gevheridür Hak visâli Candın keçib kirmegünçe körse bolmaz Himmet kurın can belige mehkem çalmay Mâsivanı muhabbetin özdin salmay Köz yaşını niyâz eyleb râzın aytmay Esrâr yolın merdanlardın bilse bolmaz "Yuhibbuhum" şarabını içmegünçe "Veyuhibbunehu" libasını kiymegünçe Riyâzetni potasını boğmagunça Hak cemâlin muradınça körse bolmaz "Limâallah" makamıga barmagunça "En temûtu" sarayığa kirmegünçe "Fenâfillah" deryasıga çommagunça "Bekâbillah" gevheridin alsa bolmaz Şeriatı salâhini kiymegünçe Tarikatnı Burakığa minmegünçre Cezb ü cünün alemige barmagunça Hakikatnı meydanige kirse bolmaz Merdânlarnı muradıdur Hak didârı Hak didârı kerek bolsa bol bidârî Kul Hace Ahmed seher vaktde kılgıl zârı Bidâr bolmay Hak cemâlin körse bolma HİKMET-123 Muhabbetni deryasığa çommağunça Ey dostlarım ışk gevherin alsa bolmaz Tang atkunça feryad urub zâr ingremey Sarraf bolub ışk derdini bilse bolmaz Işk derdini bilgen kişi dünya tapar Erenlerni izin alıb tınmay öper Muhabbetni şevki birle yaşın seper Yaşı akmay riyazetde solsa bolmaz Hakka aşık dervişleri sengi mahek Bu alemde mekan kılmas canı felek Nefsi ölük köngli tirik misli melek Mundağ bolmay sırdın behre alsa bolmaz Candın keçib baş oynamay halis bolmaz Tirik ölmey mecaziğe rast sözlemez Hakikatnı şahı birle raz etelmez Halis bolmay dünya ukbin salsa bolmaz İhlas gerek eya talib âşık bolsang Candın keçib mihnet tartıb sâdık bolsang Andın songra dergahıga lâyık bolsang Lâyık bolmay didârını körse bolmaz Aşıklarga derd u bela afet kerek Hakdın bizar can berürge rahat kerek Melâmetge ihanetge takât kerek Takât kılmay Hakk'a aşık bolsa bolmaz Işksızlarnı kördüm dostlar hayran yürür Mü'minmen deb imanları veyran yürür Ruzı mahşer didar körmey sersan yürür Pir-i muğan nazar kılmay körse bolmaz Aşıkları mihnet ister candın bizâr Ruze namaz tesbihleri Perverdigâr Tınmay küyer ta'atları Hak sen didâr Yar istemey bendemen deb tursa bolmaz Tarikatnı şevki, zevki küymek-yanmak Hakdın kaçgan nâcinslerdin kaçıb tanmak Yüz ming türlük cefa tegse boyun sunmak Boyun sunmay ışk dükanın kursa bolmaz Nâdân kim deb sorsa aytıng bîhaberler Hakdın korkmay nâcinslerni sorab izler Ayet hadis beyan kılıng kattığ sözler Hemdem bolub nâdân birle tursa bolmas Zinhar, zinhar kaçıb yürgil bolsa nâdân Hakk yadını aytsa her kim oşal merdan Cannı canğa peyvend kılsa oşal işan Ursa sökse ol azizdin tansa bolmaz Teberrükdür ol azizdin uluş alıng Yastanıban astanesin yolın sorıng Yol körsetse canu dilni berbad bering Berbad bermey ışk yolığa kirse bolmaz Aşıklarnı halk içinde sırrı pinhan Ahı serdi kökke yeter rengi hazan Közi giryan bağrı biryan hane veyran Mundağ bolmay Hak yolını bilse bolmaz Kul Hace Ahmed zahid bolma aşık bolgıl Bu yollarda bibak yürme sâdık bolgıl Leyli Mecnun Ferhad Şirin Vamık bolgıl Aşık bolmay Hak didârın körse bolmaz HİKMET-124 Ma'rifetni minberige minmegünçe Şeri'atnı işlerini bilse bolmaz Şeri'atnı işlerini edâ kılmay Tarikatnı meydanığa kirse bolmaz Tarikatde türlük edeb bilmegünce Nefsi birle muharebe kılmagunça Işk yolıga özin lâyık etmegünçe Hakikatnı sırlarını bilse bolmaz Şeriatde murad oldur yolga kirmek Tarikatde murad oldur nefsdin keçmek Hakikatde aziz cannı feda kılmak Candın keçmey ışk şarabın içse bolmaz Burya bolmay şeyhmen deban da'va kılgan Özi kılmay halklar ara va'zın aytgan Sözi yalgan dünya üçün amel kılgan Dünya koymay hâl ilmini bilse bolmaz Erenler uşbu yolga kadem urdı Mücahede mungı birle amel kıldı Mükaşefe batın içre ma'lum boldı Mundağ bolmay dergahığa yetse bolmaz Ne ameldür ermen teyu da'va kılmak Seccadeni halklar arta turga salmak Özi bilmey, bu ma'naga nefsin urmak Gevvas bolmay dürr-gevherin alsa bolmaz Vahdaniyet kemesini sırrın bilmey Işk u esrar sözleridin haber almay Tecrid-tefrid işlerini edâ kılmay Ul tevhidni mevasıdın alsa bolmaz Kul Hace Ahmed tecrid-tefrid ümid kılgıl Mustafa'nı sözlerige amel kılgıl Tevbe deban tünler körüb zâr ingregil Zâr yığlamay didarını körse bolmaz HİKMET-125 Dostlarığa açdım İzim gevherini Âsanlık birle ol gevherdin alsa bolmaz Cefa çekmey, mihnet tartmay hizmet kılmay Uşbu pirni sarayığa kirse bolmaz Aşık kullar hülle kiyib Burak miner Hur u kusur ongu sofu ferişteler Ul Burakğa bakıb anda hayran kalar Aşık bolmay ol Burak'ğa minib bolmaz Rahman İgem rahm kılıb kirgüz yolğa Rahmetingdin müjde bergil asi kulğa Yoldın azgan kullarıngnı salgıl yolğa Kılavuzsız uşbu yolğa kirse bolmaz Muhabbetni deryasığa çomub batgıl Aşıklarnı sohbetige özüng katgıl Muhabbetni bazarığa özüng satgıl Özüng satmay Hak rahmetin alsa bolmaz Erenlerni izin izleb yolğa kirseng Keçgil fani dünyasıdın çın kul bolsang Kılavuzsız uşbu yolğa kirer bolsang İzleb anı tabmağunça kirse bolmaz Muhabbetni deryasığa açgıl közni Tevbe kılıb Hak yolığa algıl özni Muhabbetni deryasığa salgıl özni Tevbe kılmay bu sevdanı kılsa bolmaz Şeriatnıng meydanığa özin salmay Tarikatnıng bostanıda cevlan kılmay Hakikatnıng deryasıdın gevher almay Ma'rifet adabını bilse bolmaz Kul Hace Ahmed Hakk yolıda turğıl müdam Aşıklarga derman bergil ale'd-devam Aşıklarnı arzusıdur darü's-selam Aşık bolmay darü's-selam kirse bolmaz HİKMET-126 Işk da'vasın kılğan aşık giryan bolur Bu dünyanı gurbetidin ölse bolmaz Huşı ketib bağrı anı biryan bolur Haya ketib perdesini türse bolmaz Bu dünyanı işretidin keçgen kişi Bihud yürer tınmay akar közdin yaşı Vale bolub hayran yürer yaz u kışı Vahşi yanglığ eldin çıkar yürse bolmaz Keçe kündüz közde yaşın jale kılgan Feryad urub seherlerde vale bolgan Köksin teşib çarzarb urub nale kılgan Mundağ emi dergahıdın ketse bolmaz Keçe turub yürmey tınmay yığlaganlar Işk otığa yürek bağrın dağlaganlar Resva bolub sırdın ma'na anglaganlar Halk içide resva bolub yürse bolmaz Allah yadın aytıb yürüb zâri kılgan Közde yaşın akkuzuban cari kılgan Sersan bolub kıbab birle yürüş kılgan Andağ erdin cüda bolub yürse bolmaz Aşıklarday daim müdam Haknı izler Zahir yüzüb batınıda arşnı közler Taliblerge ayet-hadis sözin sözler Sır sözini nâdânlarga aytsa bolmas Kayda barsa ışk dükanın anda kurdı Leyli Mecnun bu dünyanı devrin sürdi Şeyh Mansur "Ene'l-Hakk" deb gavğa kıldı Vefa kılgan erenlerdin yansa bolmaz Sırdın ma'na tuymaganlar biganedür Ul aşıklar mekanları veyranedür Kayda barsa hemhanesi cananedür Tünler kobmay aşıkman deb yürse bolmaz Gevvas bolmay gevher üçün derya çommaz Candan keçmey çommağunça hergiz almaz Bir katreğa kani bolmay ul dür bolmaz Kani bolmay şevk şarabın içse bolmaz Kul Hace Ahmed lahed ara makam tutmay Fenafillah makamıdın yelib ötmey Pir-i muğan katresidin cur'a yutmay "Limaallah" makamığa yetse bolmas
HİKMET-127 Allah yâdın aytur kullar ma'nâ birle Bî-manâga hergiz kulak salmaz bolur Allah degen âşık kullar dâim-müdâm Hak yâdıdın zerre gâfil bolmaz bolur Hakk yâdıdın zerre gafil bolmağanlar Yatsa kopsa Hak zikrini koymağanlar Vallâh-billâh dünyâ harâm almağanlar Gor içinde ol kul hergiz ölmez bolur Ma'rifetning bostanıda cânıng bergen Muhabbetning meydânıda baş oynağan Hakikatnıng deryâsıdın gevher alğan Gevvâs yanglığ ol deryâdın çıkmaz bolur Erenleri ol deryâğa çomdı battı Keçe kündüz tınmay bir dem yâdın ayttı Ölmes burun cân aççığın zehrin tattı Ahiret esbâbını salmaz bolur Gâfil bolmas Hak yâdıdın tünler tamâm Lokma helâl taleb kılur yemes harâm Dervîş kerek uşbu sıfat birle müdâm Kul boluban kulluğıdın tanmaz bolur Kul boluban kulluk kılur Hâcesiğe Tenin cânın ayamas ol Mevlâsığa Sâbir bolup ümit tutar va'desiğe Cefâsıdın çın âşıklar kaytmaz bolur Cefâ çekmey âşık bolmas tıngla ğafil Cefâ çekip sâbir bolğıl bolma câhil Rızâ bolup kulluk kılğan bolur âkil Câhil âdem birbiridin yanmaz bolur Kulmen teyü Hak emrini kılmağanlar Kudretini körüp ibret almağanlar İmân İslam ahkâmların bilmegenler Uluğ künde kızıl yüzlüg bolmaz bolur Hak yolını şevki köptür bilgenlerge Korkunç birle yetkil oşal ölgenlerge Asân körinür yolnı müdâm yürgenlerge Mundağ kullar gor azâbın bilmez bolur Kul Hâce Ahmed Allah degil yaşıng akkay Ötken arif himmet kılıp kolung tutkay Rahmı kelse Rahim Mevlâm rahim kılğay Hâce kulın hergiz zâyi koymaz bolur HİKMET-128 Eyâ dostlar bu yollarnıng ukbâsı köp Ötse bolmaz pir hizmetin kılmagunça Yüz ming belâ, mihnet, afet hatarı köp Tuysa bolmaz pir hizmetin kılmagunça Şeriatsız tarikatga ötüb bolmaz Hakikatsız marifetge yetib bolmaz Pirsiz hergiz şevk şarâbın tatıb bolmaz Tatsa bolmaz pir hizmetin kılmağunça Nâdânlarga sırr ma'nânı aytıb bolmaz Dürr gevherni mührege satıb bolmaz Edhem sıfat dünya ukbin yetib bolmaz Yetse bolmaz pir hizmetin kalmağunça Sırsız yüz ming taat kıldım yoldın azdım Râhılesiz yolğa kirib talıb tozdum Pir-i muğan nazar kıldı nefsdin sezdim Sezse bolmaz pir hizmetin kılmağunça Vâderiğa tuymay kaldım ömrüm ötti Nefsu hevâ orta alıb meni yuttı Bihamdillâh pir-i muğan kolum tuttı Tutsa bolmaz pir hizmetin kılmağunça Vallah Tallâh sümme Billâh sırsız bolmaz Sırsız yüz ming tâ'at kılsang makbul bolmaz Neçe aytsam bihaberler munı bilmez Bilse bolmaz pir hizmetin kılmağunça Candın keçmey baş oynamay yolğa salmas İ'tikadıng tam bolmasa kolung almas Tâliblerde ketse hevâ kudret bolmas Keçse bolmaz pir hizmetin kılmağunça Eyâ talib ölmes burun ölekörgin Yahşilerning hâk-ı pâyı bolakörgin Tufrak bolub feyz u fütuh alakörgin Alsa bolmaz pir hizmetin kılmağunça Hakikatnın yollarıda yüz ming hatar Belin bağlab yolga kirgen âhir yeter Sır eşiğin yastanğanlar murad tapar Tapsa bolmaz pir hizmetin kılmağunça Muradıngga yetey deseng bolğıl bidâr Ehlü ayâl hânumândın bolğıl bizâr Ahir bir kün körsetgüvsi senge didar Körse bolmaz pir hizmetin kılmağunça Allâh degil cânıng küyüb otlar çıksun "Hû" degende söngeklering barın caksun Bağrıng teşib öbkeng şişib erib aksun Aksa bolmas pir hizmetin kılmağunça Uşbu yolğa kadem koyğan candın keçti Zikr-i kalbin ayta ayta köksin teşti Andın songra cânân bakıb eşik açtı Açsa bolmaz pir hizmetin kılmağunça Yüz ming münâcât aytıb yığlay senge Hudâ Hırsu hevâ menmenlikdin kılğıl cüda Lutf eyleseng menmenlikni kılay edâ Kılıb bolmaz pir hizmetin kılmağunça Rahman İgem rahmetingge lâyık kılğıl Berki yanglığ himmet berib âşık kılğıl Tâ ölgünçe sıdkım birle sâdık kılğıl Bolsa bolmaz pir hizmetin kılmağunça Kul Hace Ahmed Allah demey ne iş kılay Amelim yok zâr ingremey ne iş kılay Hakk'dın korkub kan yığlamay ne iş kılay Kılıb bolmaz pir hizmetin kılmağunça HİKMET-129 Tatavvu' roze tutar halklarğa şeyhlik satar İlmi yok amidin beter âhir zaman şeyhleri Belige fota çalur özüni kişi sanur Arasatda oktanur âhir zaman şeyhleri Başığa destar orar ilmi yok nege yarar Okı yok yayın kurar ahir zaman şeyhleri Alayıdın al kılur ma'mileni mal kılur Essiz ömrin yel kılur ahir zaman şeyhleri Şeyhlik uluğ turur Hazret'ge eltgen işturur Aş bermes bağrı taş turur âhir zaman şeyhleri Miskin Ahmed kandasen Hakk yolıda nedesen İlming yok ne sandesen ahir zaman şeyhleri HİKMET-130 Muhabbetni küçesini kezgen arif Yahşi bilür humganlarnı alametin İradetdin kollarığa harbe alıb Def’in eyler mazarratnıng selametin Andağ âşık ayakığa başın koysa Bina koymay nefs hevânı közin oysa Şevk şarabın içib tâki ruhı kansa Heç ağzıdın salmaz tevbe nedâmetin Yolın tabıb bâtın közi açılganlar Hâr u hasdek ayağ astı yançılganlar Berg-i güldek solub tozub saçılgânlar Eralmaz ol halâyıknıng melametin Sufi kerek bâtınını kılsa sâfi Taat kılsa mânende-i Bişr-i Hâfi Andın songra va'desiğe bolar vâfi Bişek körer her kim keşf ü kerâmetin "Ricalün la tulhihim" deb aytdı Hudâ Oşal merdân mâsivâdın bolur cüda Zikrin aytıb her nefesde olsa revâ Tapar her dem ğavsü'l-ğıyas celâletin Lâhed arâ mürid eger makam tutsa Dervişlikde kırk tört makam andın ötse Şeyhmen teyu binâ koyub otnı yutsa Bimeşakkat tapmaz iman halâvetin Devr ayağı yetib keldi ey bihaber İçrür koymaz neçe eger kılsang hazer Vâ hasretâ imânıngda köptür hatar Kutulmazsan bermey anı emânetin Kul Hâce Ahmed zâhir a'ma yol adaştı Taliblerni suhbetiden yırak kaçtı Karıb çöküb Hakk yolığa aklı şaştı Tangla barsa körmez kömi ferâğatın HİKMET-131 Essiz bu tarikatnıng tansuk aydı Dostlarım aramızda ıdlanmaz ul Ger idi bolmas erdi âşıklarda Neçe yol kerkler omın kirlenmez ul Ol erning güli ul şeriatdur Mevası tatlık lokma-ı tarikatdur Kim kulunıng kulı bolsa hakikatdur Kaf tağın tükel yutsa turlanmaz ul Nişânın ayta ketti âşıkları İsteyu boldı anıng sâdıkları Bolduk deb aytmadılar lâyıkları Körgenin körgen yerde söylenmez ul Söz taşta bolsa içde meze bolmaz İçmi kuruk bolsa anda meze bolmaz Neçeler arzu kılıb behre almaz Da'vâga ma'na alıb yüzlenmez ul Kamuğ â'zâ suvretidin til keçmeğünçe "Mûtû kable en temûtu" bolmağunça Zâhiride baş közini yummağunça Bâtında iç közi körgenmez ul Emgeksizin yetmekligi ermes âsân Neçük çinger yetmegünçe humı humdan Bolmağunça bu yol içre mungluğ hayrân Kuruğ otun küymeğünçe gürlenmez ul Kul Hace Ahmed kattığlanıb küysin emdi İçü taşıng hâm kalmasun pişsin emdi Dostlar menge sözni aytsın emdi Yok erse mârifeting turlanmaz ul HİKMET-132 Dem bu demdür özge demni dem deme Dünyadın biğam ötersen gam deme Küymese can u diling hem ustıhan Köz yaşıng akkan birle sen nem deme Hâh külse yığlasa aşık edi Çehre-i surhın körüb biğam deme Aslı nesling katre-i âb-ı meni Hasnı körseng sen özüngdin kem deme Ademide zerre ma'na bolmasa Sen anı Adem körüb Adem deme Tuymasa sırr ma'nadın Adem emes Sen anı suvret körüb mehrem deme Ger yürekde bolmasa yüz dağ-ı derd Zinhar kaçgıl anı hemdem deme Tekse bilgen âbdâr hançeri Can berür cânâneğe merhem deme Dostlar divane ermes her kişi Azze ve celldin keçmese adem deme Misli deryâ yüzide yürğen hası Hay Hu degen birle mehkem deme Ahmedâ tutkıl ğanimet her nefes Yârsız ötgen bu demni dem deme
HİKMET-133 Muhabbetsiz halâyıkdın her kim kaçsa Ariflerni suhbetide cevlân kılur Ortap köyüp ışk yoluda yaşın saçsa Sübhân İgem arş üstide mihmân kılur Bendem degey küygenlerni süyüp Allah Hak körsetkey dîdârını Vallâh billâh Kayda barsa tesbihleri Şey'en li'llâh Her ne tapsa Hak yolında ihsân kılur Zâkir bolup zikrin aytsa kelgey nidâ Şeytan-la’in yetmiş ferseng bolğay cüdâ Derdi bolsa Hak derdige bergey devâ Andağ kulnı özi izlep cânan kılur Tün seherler Hak uyğatıp kan yığlatar Bidâr kılıp öz ışkığa bel bağlatar Devâsı yok derdni berip zâr ingreter Munda yığlap anda barsa sultan kılur Hakk'a âşık bolğan kullar dâim bidâr Rızvan emes maksûdları berür didar Ehl ü ayâl hânumândın bolur bizâr İsmâil dek aziz cânın kurbân kılur Şeyhmen teyü baş kötergen Hakka rakib Menlik kılıp sübhânığa bolmaz habib Bidâr bolup derdsizlerge bolgan tabib Bu dünyanı mü'minlerge zindan kılur Ey mü'minler tâat kılıp tayanmanglar Emânetdür aziz cânğa inanmanglar Harâm harış yapmış malğa inanmanglar Mâllarını karış atlığ yılan kılur Bu dünyâğa binâ koyğan Kârun kanı Dava kılğan Firavn birle Hâmân kanı Vâmık Azrâ, Feryâd Şirin Mecnûn kanı Kahr eylese bir lahzada yeksân kılur Hiç bilding mi âdem ölmey kalğanını Bu dünyânı vefâsını bilgenini Dünyâ-taleb bûy-ı Hudâ alğanını Allah deseng köz yaşıngnı bârân kılur Işk derdige deva sorgan hazır tilbe Zahirde yok batın içre kılur cilve Mazı sarıng barıng içre kılur ğalbe Işk derdige deva kılsa Rahman kılur Kimni körseng bu yollarda yalğan âşık Zâhir sûfi batın içre ermez sâdık Anıng üçün ma'şûkığa bolmaz lâyık Yalğançını rûz-ı mahşer sersân kılur Ten sözlemez cân sözleme imân sözler Cândın keçken çın âşıklar Haknı közler Ariflerge hizmet kılıp yolın tüzler Ol âşıknı halâyıkka sultân kılur Aşık bolsang keçe kündüz ışk istegil Tâ'at kılğıl keçe kobup hiç yatmagıl Akil bolsang nâdânlarğa sır aytmagıl Çın dervişler tâatların pinhân kılur Derviş bolsang tâat kılğıl kılma riyâ Her guşede tâat kılğıl Tengrim güvâh Yalğan derviş kayda barsa zevk ü da'vâ Adil pâdşah tâatların isyân kılur Vây oşandağ dervişlerdin penâh bergil Ol nâdânğa ülfet kılmay cânım algil Eyâ mahbûb yolda kaldım yolğa salgıl Tevbelikni Hâcem câyın bostan kılur Dervişmen dep tâat kılur halk içinde Riyâ kılıp yügrüp yürer anda munda Allah üçün tâat kılğan derviş kanda Çın dervişler tağ u çölni mekân kılur Aşık bolsang ışk yolıda fenâ bolğıl Didâr izlep hasretide eda bolğıl Merhem bolup çın derdlikke devâ bolğıl Hulk-ı huşnı cân alurda âsân kılur Aşıkları Hakk'a bakıp na'ra tartar Muhabbetni deryasığa çomup batar Gevher alıp ma'şûkığa zârın aytar Katre yaşı yerge tamsa ummân kılur Aşıklarğa berdi ışkın küydürgeli Züleyha dek kaddin dütâ kıldurgalı Riyazette reng-i rûyın soldurgalı Çın âşıknı reng-i rûyın saman kılur Aşıkları Hakk kahrıdın korkup titrer Yer ü kökde melâyikler yığlab turar Gâhi kızıl gâhi sarığ bolup turar Nâle kılıp yer ü kökni lerzân kılur Aşıklarnı has maşukı seherhezler Nida kılgay "ya abdi" dep batın közler Işk şiddeti tuğyan kılsa derdi zarlar Kaydasan dep yürek bağrın biryan kılur Kaydasan dep kaydasan dep âşık aytar Aşıklarda had ne bolğay ma'şuk aytar Ağzı aytmas tili aytmas dili aytar Üç yüz altmış tamurları lerzân kılur Aşıklarnı kıyamet küni hâlin sorgay Çın âşıknı kögsin yarıp dâğın körgey Pâk ağzıdın kefki akıp yügrüp körgey Kimge berse pâk ışkını hayrân kılur Aşıklarnı talebleri câm-ı şarâb Maşukığa yetmek üçün bağrı kebâb Ruhlarını ğızâsıdur çeng ü rebâb Ahı çıksa yetti iklim veyran kılur Kudret birle her ne kılsa erklig özi Kudretidin ma'lûm turur kış u yazı Ey na-insâf Allah bile kılma bâzi Kahhâr İgem cânlığlarnı bi-can kılur Yığlamaknı her âdemge bergen kanı Yığlamaklığ âsân emes bağrı kanı Köz yaşıngnı riyâ kılma Haknı tanı Hak te'alâ süygenlerni giryân kılur Kul Hâce Ahmed bendemen dep urmagil lâf Riyâ birle kılğan tâat barça gezâf Şeriatda tarikatda kârıng hilâf Ahiretde kezzâblarnı üryân kılur HİKMET-134 Muhabbetni bostanıda hezar destan Bülbülleri sayrar anda efgan kılur Ma'rifetni meydanıda cevlan kılgan Keçe kündüz közyaşını umman kılur Ul bülbülni avazını eşitgenler Tekebbürni tağın kesib uşatganlar Bu dünyanı mezesini unutganlar Feryad urub yığlab közin giryan kılur Aşık kullar bu dünyanı közge ilmez Dünya ışkın zahid kullar tilge almaz Keçe kündüz mest ü hayran özge kelmez Didar tileb köksin teşib nâlân kılur Vaderiğa keçti ömrüm toymay kaldım Rahilesiz yolga kirib harıb kaldım Himmet kurın belge mehkem çalıb aldım Özi süygen aşıkların sersan kılur Eya aşık keçe kündüz tınmay yığla Küyüb pişib yürek bağrıng ezib dağla Ecel yetse merdânevar beling bağla Mundağ aşık barsa anda mihman kılur Şeyh Mansur özbaşını dârda kördi Pertev saldı Hak didârın anda kördi Bihûd bolub özin bilmey efgan kıldı Vaşuka deb özin bilmey cevlan kılur Şeyh Şibli aşık bolub bilmey ötti Şeyh Bayezid yetmiş yolı özin sattı Bu dünyanı izzetlerin taşlab attı Ötken işge nedamet deb efgan kılur Andağ erler suhbetini tabgan kişi Mest ü hayran bolub yürer yaz u kışı Seherlerde çarzarb urmak anı işi Zahir hande bâtınların pinhan kılur Mundağ bolmay Hak vaslığa yetib bolmaz Resva bolmay sırdın manâ alıb bolmaz Hû zikrini aytıb daim tildin koymaz Vehmi birle dillerini lerzan kılur Kul Hace Ahmed bu hikmetni kimge aytdıng Arifmen deb halayıkga okub yaydıng Te'sir kılmas alimlerge aytgan pendin Arif uldur ten mülkini veyran kılur HİKMET-135 Tecellini makâmıdur aceb makâm Ol makâmda âşık kullar cevlân kılur Kay köngülge tecellisin pertev salsa Bi-hud bolup özin bilmey efğan kılur O makâmnı yollarını rehzeni bar Kılavuzsız yolğa kirse yoldın azar Vesvâs eylep şeytân-la’in dinin buzar Öz yolığa salıp anı hayrân kılur Ol makâmnı bildürgeni rehber kerek Tarikatnı pişeside safder kerek Uşbu yolnı zabt eylegen server kerek Andağ mürşid uçmağ mülkin tayrân kılur Ol makâmğa yetken âşık şarâb içer Hânumânın ber-bad berip cândın keçer Şevk kanatın Hazret taba tutup uçar Arş u kürsi levh ü kalem tayrân kılur Didâr tilep terk eyleseng mâ-sivânı Ölmez burun vücudıngnı eyle fâni "Ve enhârun min aselin musaffa"nı Uçmağını hâs kulığa ihsân kılur Ol makâmnı tevhid atlığ darahtı bar Sâyeside âşık kullar Burâk-suvâr Her bir şâhı ming yılçalık yolnı tutar Her kaysısı öz özige ünvân kılur Ol darahtnı mevasıdın tatkan kullar Dünyâsını âhiretge satkan kullar Gor içinde âsâyişde yatkan kullar Seherlerde köz yaşını ummân kılur Himmet kurın Kul Hâce Ahmed belge bağla Muhabbetni otu birle yürek dağla Yakang tutup tang atkunça tınmay yığla Şâyed senge rahm eyleben cânân kılur HİKMET-136 Uşbu sırnı bilmegen cahil kişi Dervişlerni kadrini kaçan bilür Til uçıda ümmetmen deb da'va kılur Mustafa'nıng kadrini kaçan bilür Tarikatnı lezetidin tatkan kişi Dünyasını din yolıda satkan kişi Keçe-kündüz közde yaşı akkan kişi Bu dünyanı kadrini kaçan bilür Keçe-kündüz taat kılsa oşal aşık Bu dünyada günahın bolar farik Dervişlerni gıybet kılgan ol münafık Ma'rifetni kadrini kaçan bilür Dünya malın yığıb yolnı yitürgenler Essiz ömrin küfr içinde keçürgenler Kılavuzsız biyabanda yürügenler Muhabbetni kadrini kaçan bilür Köp kişiler da'va kılur nefs közetib Yeb, içib, hayvan kebi tünler yatıb Roze tutmas, zekat bermes hem uyatıb Hak Te'ala kadrini kaçan bilür "Külli muttaki alimen", deb aytdı Resul Ey Kul Ahmed, bul hadisni kılgıl kabul Suyri halkı kabul kılmay boldı melul Cahil halkı pir kadrini kaçan bilür HİKMET-137 Sübhân İzim bendesige lutf eylese İçi yarup taşı küyüb biryân bolur Pir etegin tutup âşık yolğa kirse Haknı izlep ikki közi giryân bolur Candın keçmey ışk sırrını bilse bolmaz Maldın keçmey menmenlikni koysa bolmaz Şermi bolmay yalğuz özin süyse bolmaz Andağ âşık el közidin pinhân bolur Canıng kıynap zakkum çaynap aşık bolgıl Yaşıng döküp közüng suvlap sadık bolgıl Andın keyin dergahığa layık bolgıl Canıng berseng rahm eylese canan bolur Divâne-i jülide mu Haknı tapkan Şemşir-i Hakk kolğa alıp nefsni çapkan Kayda barsa közni yumup sırnı tapkan Andağ sırnı tapkan kişi merdân bolur Işk yolıda keçe kündüz yığlağanlar Cândın keçip belin mehkem bağlağanlar Hizmet kılıp Hak sırrını anglağanlar Tün uykunı harâm kılıp nâlân bolur Vâ deriğa ışk yolıda cânın bermey Gevvâs bolup deryâ içre gevher termey Hak'dın özge gafletlerni yırak salmay Tangla barsa nedâmetler çendân bolur Aşık bolsang Bayezid dek özüng satgıl Vallâh-billâh dünyâ harâm taşlap atgıl Kanlar töküp közleringdin tünler katgıl Bir lahzada şeytân mülki veyran bolur Tang atkunça zikrin aytkıl canıng birle Tağ u çölnü bostân kılgıl kanıng birle Taşdan kattığ taşka yatkıl yanıng birle Yoldın azğan yüz ming gafil merdân bolur Taşdın kattığ taşnı süzgen bi-haberler Ukbâ işin arka taşlap dünyâ izler Ayet hadis beyân kılsâm kattığ sözler Zâhir âdem bâtınları şeytân bolur Zikrin aytğıl kanlar aksun közleringdin Hikmet aytğıl dürler tamsun sözleringdin Güller unsun her bir baskan izleringdin Gülge baksang gül açılıp bostan bolur Seherlerde erte turup kanlar yutgıl Pir-i muğan etegini mehkem tutgıl Hakka âşık bolğan bolsang cândın ötgil Cândın keçken çın âşıklar üryân bolur Bu dünyâda fakirlikni âdet kılgan Hârlık tartıp meşakkatnı râhat bilgen Kul Hâce Ahmed yahşılarğa hizmet kılgan Kıyâmet kün andağ kişi sultân bolur HİKMET-138 Arif âşık cân mülkide elem tartsa On sekkiz ming kamuğ alem gülgül bolur Köngül kuşı şevk kanatın tokup uçsa Cümle vücud yâdın sayrar bülbül bolur Muhabbetni meydânığa özin salsa Marifetni meydanıga özin ursa Sırr şarâbın içip âşık rûhı kansa Meveddetni gülzârıda huş gül bolur Erenleri Hak yâdıdın gafil bolmas "Ricalün lâ tülhihim" der Hâliku'n-nâs Eren yolın tutkan hergiz yolda kalmas Ol hazretde sır esrârı makbûl bolur "Elest" hamrın kimge berse oşal sâki Bilâ-müdâm içip asrar mengü bâki Tenin cânın küydürüb şevk ihrâkı İçden küyer yıkılıb hem kül bolur Zâhirini atı birle bezegenler Bâtınların otu birle tüzegenler Şevk otını iç köngülge kezegenler Mâsivâ birle kaçan meşğul bolur Tarikatdur bu yol atın bilse derviş Ma'rifetni metâ'ıdın alsa derviş Özge yollar bâd-ı hevâ sansa derviş Hakikatnı meydânıda er ol bolur Kattığlanıp Kul Hâce Ahmed yolğa kirgil Kulnı körseng kulı bolup ma'nâ sorgıl Yâ İlâhim rûzı kılsa manâ algıl Ma'nâ sorap manâ algan çın kul olur HİKMET-139
Seher vaktde kobup yığlab nâle eyle Nâlişingdin yer ü kökler nevâ kılsun Hakka sığnıp köz yaşıngnı jâle eyle Andın songra Hak derdingge devâ kılsun Çın derdlikni Allah süyüp bendem dedi Üç yüz altmış bakıp anı gamın yedi Melayikler yaşın alıp tuhfe kıldı Kan yığlagıl yaşıng alıp güvah kılsun Yüz ming günâh sâdır boldı bilelmeding Tevbe kılıp dergâhığa kelelmeding Hizmet kılıp yahşı duâ alalmadıng Yazuklardın seni ne dep suvâ kılsun Bu âlemde resvâ bolup kan yutmasang Şeriatda tarikatda pir tutmasang Hakikatda cân u tendin pâk ötmeseng Gaflederdin seni ne dep cüdâ kılsun Erenlerni kılğanların kılalmasang Pirsiz yürüp vird ü evrâd bilelmeseng İsti'anet tilep duâ alalmasang Hâs buzruklar seni ne dep duâ kılsun Dâm-ı tezvir koyup halknı yoldın urdung Şeyhlik kılıp riyâ birle dükân kurdung İşret kılıp şeytân birle devrân sürdüng Didarığa seni ne dep revâ kılsun Lutfu kerem Hak yarattı sizler üçün Can-u dilde hizmet kılmay sizler zebun Allah üçün bahs etermen tapkun sahun Napaklarga ne dep lutfın âtâ kılsun Keçe yatmay hâb-ı gaflet harâm kılsa Zikr-i kalb u zikr-i sırnı tamâm kılsa Ming bir atın tesbih etip kelâm kılsa Bende ne dep dergâhığa hatâ kılsun Emr-i marûf nehy-i münker bilip kılsa Yatsa kobsa bir Hudanı hâzır bilse Tâ ölgünçe Hâcesiğe hizmet kılsa Kuvvet berür anı ne dep dütâ kılsun Bi-namâz u bi-tâatke bermez kuvvet Fe'li zaif özi mayûb bermez himmet Rızkı nâkıs özi nâ-cins körmey devlet Ol fâsıknı dilin ne dep safâ kılsun Hayf âdem öz kadrini özi bilmez Menlik kılıp yahşılarnı közge ilmez Hû sohbetin kurgan yerge kaçıp kelmez Ol bi-vefa ahde ne dep vefâ kılsun Adem olur fakîr bolup yerde yatsa Tufrak-sıfat âlem anı basıp ötse Yûsuf-sıfat birâderi kul dep satsa Kulnı kulı ol kün ne dep hevâ kılsun Şevki zevki muhabbetdin ayân kılğıl Aşıklarga ışk otıdın beyân kılğıl Hârlık zârlık meşakkatnı nişân kılğıl Çın âşıklar otdın ne dep hazer kılsun Allah deban otka kirdi Halilullâh Oşal otnı bostân kıldı körüng Allah Boynın kısıp yığlab aytdı Şey'en li'llâh Fakir miskin unda ne dep heva kılsun Hakk'a âşık sâdıkları yürür hılvet Tangla barsa Hakk kaşıda körer izzet Cennet kirip didâr körer ayş u râhat Pinhân yürer halkka ne dep riyâ kılsun Kul Hâce Ahmed derd-i hâlet peydâ kılğıl Cân u dilni Hak yolıda şeydâ kılğıl Derdin tartıp rûz-ı mahşer gavğa kılğıl Derd bolmasa Mevlam kimge şifâ kılsun
Işk da'vâsın menge kılma yalğan âşık Aşık bolsang bağrıng içre köz kanı yok Muhabbetni şevki birle cân bermese Zâyi keçer ömri anı yalğanı yok Işk bâğını mihnet tartıp kökertmeseng Hârlık tartsa şum nefsingni öldürmeseng Allah deban içke nûrnı tolturmasang Vallâh billâh sende ışknı nişânı yok Hakk zikrini mağzı cândın çıkarmasang Üç yüz altmış tamurlarıng tebretmeseng Törtyüzkırktört süngeklering kul kılmasang Yalğançıdur Hakk âşık bolğanı yok Nefsdin keçip kanâatnı peşe kılğan Her kim tepse râzı bolup boyun sunğan Yahşılarğa hizmet kılıp duâ alğan Andağ aşık mahşer küni armânı yok Râhat taşlap can mihnetin hoşlaganlar Seherlerde canın kıynap işlegenler Hâyu heves mâ u menni taşlaganlar Çın âşıkdur hergiz anı yalğanı yok Işk derdini bî-derdlerge aytıp bolmaz Bu yollarnı ukbası köp ötüp bolmaz Işk gevherin her nâmerdge satıp bolmaz Bî-haberler ışk kadrini bilgeni yok Işkka tüştüng otka tüştüng küyüp öldüng Pervâne dek cândın keçip ahker boldung Derdge toldung ğamga soldung tilbe boldung Işk derdini sorsang hergiz dermânı yok Başıng keter bu yollarda hâzır bolğıl Işk yolıda ölmez burun zinhâr ölğil Pir etegin mehkem tutup hizmet kılğıl Hizmet kılğan hergiz yolda kalğanı yok Aşık ermez cânânığa cân bermese Dehkân ermez ketman çapıp nân bermese Munda yığlap âhiretde cân bermese Yolda kalğan bûy-ı Hudâ alğanı yok Ey bi-haber ışk ehlidin beyân sorma Derd istegil ışk derdige dermân sorma Aşık bolsang zâhidlerdin nişân sorma Bu yollarda âşık ölse tavânı yok Zâhid bolma âbid bolma âşık bolğıl Mihnet tartıp ışk yolıda sâdık bolğıl Nefsni tefıp dergâhığa lâyık bolğıl Işksızlarnı hem cânı yok imânı yok Işk sevdâsı kimge tüşse resvâ kılur Pertev salıp Hak özige şeydâ kılur Mecnûn sıfat aklın alıp Leylâ kılur Allah hakı bu sözlerni yalğanı yok Kul Hâce Ahmed cândın keçip yolğa kirgil Andın songra erenlerni yolın sorgıl Allah deban Hak yolıda cânıng bergil Bu yollarda cân bermeseng imkânı yok
HİKMET-141 Tevbe kılıp Hakk'a yanğan âşıklarğa Uçmağ içre tört arığda şerbeti bar Tevbe kılmay Hakka yanmağan gafillerge Tar lahedde katığ azâb hasreti bar Uçmağ mülkin uman kullar tevbe kılsun Tevbe kılıp hazretige yavuk bolsun Hûr u kusûr ğılman vildân hâdim bolsun Elvân elvân kiyer teşrif hil'atı bar Tevbe kılğan âşıklarğa nûrı erür Tüni küni sâim bolsa köngli yarur Kaçan ölüp gorğa kirse gorı kengrür Oğan İzim Rahim Rahmân rahmeti bar Tevbesizler bu dünyadın keçmez bilür Ölüp barsa gor azâbın körmez bilür Kıyâmet kün tang arasât atmaz bilür Heyhât heyhât nevha feryâd künleri bar Namaz roze tevbe üzre barğanlarğa Hak yolığa kirip kadem koyğanlarğa Uşbu tevbe birle anda barğanlarğa Yarlikanmış kullar birle suhbeti bar Namaz birle rozeleri otın alar Alem halkı süynüp anı Hak'dın tiler Kıyamet kün körüp anı alar tınglar Ne kul ermiş bu saadet nusreti bar Ol arığlar kimge turur bilgil anı Tevbe kılğan âşıklarğa içürür anı Tevbesizler ol arığdın içmes ba veli Anga içrür zehir zakküm şerbeti bar Kıyametni bir küni ellik ming yılça bolur Bu dünyanı sanıça bil neçe bolur Kıyamet kün yetmiş ming yıl otta kalur Tevbe kılgan kullar küymez mühleti bar Her kim Haknıng kulı bolsa Hakka yansun Hakka yanmaz özin degen narı barsun Kul Hâce Ahmed neçük munda orun tabsun Keçe kündüz korka turur heybeti bar HİKMET-142 Hikmet birle ol ademdin bar eyledi On sekkiz ming kamuğ âlem hayrân erür Kâlu belâ degen kullar uluş aldı Sükut etken kullar dini veyran erür Hak te'âlâ imân âtâ kıldı bizge Ol Mustafa Hak resûlı idi bizge Dürûd aytsang kuvvet berür dinimizge Yok erse men kılğanlarım yalğan erür Evvel "elestü bi-rabbiküm" dedi Hudâ "Kâlü belâ' deban rûhlar kıldı sedâ Yığlap keldik eşiğingge cümle gedâ Lutf eyleseng yüz ming âsi handan erür Tevbe kılsam keçer mukin Kâdir ilâh Yok erse netküm anda men rû-siyâh Tangla barsam elk ayağ barça güvâh Hak kaşıda barça işler âsân erür Yığlamay mu ötti ömrüm eya şâhım Kabsab keldi karanğuluk çıkkıl mâhım Sendin özge yok penâhım tekyegahım Keçe kündüz tilegenim imân erür Ümmet üçün Resûl dâim kayğu yedi Tilep ümmet günâhını Hakdın aldı Keçe kündüz kâim turdı Tengrim bildi Tilde ümmetmen der dilde yalğan erür Ümmet bolsang Mustafâ'ğa peyrev bolğıl Aytğanların cân u dilde sen hem kılğıl Keçe kâim kündüzleri sâim bolğıl Çın ümmetni rengi misl-i saman erür Sünnetlerin mehkem tutup ümmet bolğıl Keçe kündüz dürüd aytıp ülfet bolğıl Nefsni tefip mihnet yetse râhat bolğıl Andağ âşık ikki közi giryân erür Kul Hâce Ahmed nefsdin müdâm suvâ bolğıl Küyüp pişib derdi birle eda bolğıl Keçe kündüz tınmay yığlap gedâ bolğıl Derdin tartsang Hâce senden rızâ erür
HİKMET-143 Behişt duzah talaşur talaşmakda beyân bar Duzah aytur: "Men artuk mende Fir’avn Hâmân bar" Behişt aytur: "Ne dersen sözni bilmey aytursan Sende Fir'avn bolsa mende Yusuf Ken'ân bar" Duzah aytur: "Men artuk bahil kullar mende bar Bahillerning boynıda otluğ zencir-kişen bar" Behişt aytur: "Men artuk peygamberler mende bar Peygamberler aldıda kevser u hûr u ğılmân bar" Duzah aytur: "Men artuk tersa, cuhûd mende bar Cuhûd, tersâ aldıda türlüg azâb-suzân bar" Behişt aytur: "Men artuk mü'min kullar mende bar Mü'minlerni aldıda türlüg ni'met-elvan bar" Duzah aytur: "Men artuk zâlim kullar mende bar Zâlimlerge berürge zehr ü zakkûm çendân bar" Behişt aytur: "Men artuk âlim kullar mende bar Alimlerni könglide âyet hadis Kur'an bar" Duzah aytur: "Men artuk münâfıklar mende bar Münâfıklar boynıda otdın işkel-kişen bar" Behişt aytur: "Men artuk zâkir kullar mende bar Zâkirlerni könglide zikr ü fikr-i Sübhân bar" Duzah aytur: "Men artuk binamazlar mende bar Bi-namâzlar boynıda yılan birle çıyan bar" Behişt aytur "Men artuk didâr körmek mende bar Didârın körsetürge Rahim atlığ Rahmân bar" Duzah anda tek turdı behişt özrini aydı Kul Hâce Ahmed ne bildi bildürgüvçi Yezdân bar HİKMET-144 Bişek biling bu dünyâ barça halkdın öter a İnanmağıl mâlıngga bir kün koldın keter a Ata-ana-karındaş kayan ketti fikir kıl Tört ayağlığ çûbın at bir kün senge yeter a Dünyâ üçün ğam yeme Hakk'dın özgeni deme Kişi mâlını yeme sırât üzre tutar a Ehl ü ayâl karındaş heç kim bolmaydır yoldaş Merdâne bol ğarib baş ömring yel dek öter a Kul Hâce Ahmed tâat kıl ömring bilmem neçe yıl Aslıng bilseng âb u gil yene gilge keter a MÜNACAAT Münâcât eyledi Kul Hâce Ahmed İlâhi kıl bendengge rahmet Garib Ahmed sözi hergiz karımaz Eger yer astığa kirse çirimez Yene mensûh bolup ol hâr bolmaz Okuğan bendeler bimâr bolmaz Okuğanğa kılurman anda şefkat Kıyâmet künide kılğum şefâat Hudâyım kılsa in'âm menge cennet Okuğanlarnı kılurman men şefâat Tileki her ne bolsa Tengri bergey Muhabbet şevkini könglige salğay Cemâlin körsetip Perverdigarım Özin yolığa salsun Bir ü Barım Hudâyım eylesün mahşerde hurrem Kıyâmet kün arığ Zât'ığa mahrem Duâğa yarı berse her müsülmân Öler vaktda eltgey nûr-ı imân Meni hikmetlerim âlemğe tolğan İşitmey her kim ölse kılğay ermân Meni hikmetlerim derdlikke dermân Kişi boy eltmese ol yolda kalğan Meni hikmetlerim âlemde destân Ruhum, kelse kılur sohbetni bostân Meni hikmetlerim kân-ı hadisdür Kişi boy eltmese bilgil habisdür Meni hikmetlerim talibni rızkı Eger çendiki bolsa cürmü fikri Meni hikmetlerim fermân-ı sübhân Okup bilseng heme mana-ı Kur'an Meni hikmetlerim âlemde sultan Kılur bir lahzada çölni gülistân Meni hikmetlerim şevk-i muhabbet Közini yaşığa kılğay tahâret Namazığa Resûlullâh imâmı Anı kavmi melâyikler tamâmı Şikestelik birle kılğan namâzı Kabul bolğay anı Hakk'a niyâzı Meni hikmetlerim âşıkka aytıng Dili âine dek sâdıkka aytıng Heme kor u ker ü bâtını gezâf Tamâm iklimni kezdim tapmadım sâf Meni hikmetlerim sarrâfğa aytıng Hudâyım bâ-kerem Vehhâb'ğa aytıng Adâlet pâdşahı bir atı sâdık Kılur bir lahzada vaslığa lâyık Meni hikmetlerim nâdân işitmes Dîli köngli kara pendimni almas Hatâdın bi-haber Allâh'ğa münkir Edebsiz bi-edeb dünyâda bi-pir Hatını bitse her kim nesr bitsün Veli nesri bitip maksudğa yetsün Dini imânı yok İslâmı veyran Kıyâmet tangı atsa yolda kalğan Pir-i kâmilni körmey şeyh-i Sen'ân Hudâ kılmas kabûl okusa Kur'an Özini şeyh alur kölbârı hâli Yigirme beşke yetmey anı ali Nasihatlar kılur pir ü cevannı Özi fehm etmeyin yahşı yamannı Alarnı sözleri zalimi zaldur Şeriat ehli bu eldin hicaldur İnansun dep munı bir neçe bi-akl Kılurlar evliyâlardın munı nakl Koyup dâmın güzergâhlarğa bi-pir Tili mekr ü hile kılğanı tezvir Anı mekri erür şeytândın a'lâ Kobar yüzi mahşerde tangla Alarnı körmengiz yüzini hergiz Anıng dek lanetidin eyleng perhiz Zebân-ı hâl ile amânı ayttım Hakikat söz birle câhilni sögtim Eger âlim bolsa cânım tasadduk Dürr ü gevher sözümni işitip ok Dürr ü gevher sözin âlemge saçsa Okup oksa kelâm-ı Haknı açsa Oşal âlimge cân kurbân kılurman Tamâmî hânumân ihsân kılurman Kanı âlim kanı âmil yârânlar Hudâdın sözlese siz cân beringler Çın âlim yastukın taştın yarattı Nime oktı anı âlemğa ayttı Özini bildi erse Hakk'nı bildi Hudâdın korktı yu insafğa keldi Meni hikmetlerim dânâ işitsün Sözüm destân kılıp maksudga yetsün Meni hikmetlerim feri yu kavli Dili könglide bolsa, zikri Mevli Meni hikmetlerim bir pîr-i kâmil Kayu bende Hudâğa bolsa mâyil Meni hikmetlerim hoblarga aytıng Dua tekbir kılıp rahmetge batıng Meni hikmetlerin pîr-i zeberdest İşitkenler bolur bi-huş u sermest Tiring bolsa cehânda hâr bolmaz Okuğan bendeler bimâr bolmaz Kıyâmetde anga hâdi bolurman Eger derdlig bolsa dâru bolurman Eger yüz yıl ömr körse karımaz Eger yer astığa kirse çirimez Hudâ kılğay anı duzahdın âzâd Behişt-i câvidânda eylegey şâd Eğer hikmet okusa eyyühennas Erür ferzend menge ol talib-i has Eşitip hikmetimni goşğa alğan Atâ kılğay öler vaktıda imân Yesevi hikmetin dânâ işitsün İşitgenler hemme maksudga yetsün Cevâhir kânıdın bir nükte alsun İşitmegen barı hasretde kalsun Kişi hikmet işitse cânı birle Çıkar canı anı imânı birle Kulakğa almağay bu sözni nadân Anı âdem deme ol cins-i hayvân Hudâyım sözidin çıkkan bu hikmet İşitkenge yağar bârân-ı rahmet Meni hikmetlerim kim tutsa mehkem Hudâ kılğay anı elbette bi-gam Kirer cennet içige şad u handân Hudâyım eylegey mesrur u şâdân Meni hikmetlerim Hak'nı senâsı Muhabbet ehlini derdi devâsı Meni hikmetlerim kend u aseldür Hemme sözler içinde bi-bedeldür Meni hikmetlerim inâm-ı Allah Seher vaktda dese "estağfirullah" Anı şeytân-lâin tutmas yolını Muhammed Mustafa alğay kolını Peygamber ümmetim deb mehri tavlar Azazilni Hüdayım özin kavlar Meni hikmetlerim derdsizge aytmang Bahâsız gevherim nâdânğa satmang Yesevi hikmetin kadrine yetkil Hum-ı ışkdın meyni bir katre tatkıl Hum-ı ışkdın kişi bir katre tatgay Hüdanı vaslıga bir yola batgay *** Görülen Lüzum Üzerine Divan-ı Hikmet ile İlgili Zorunlu Bir Açıklama Websitemizde yayınlanan Hoca Ahmed Yesevi hakkındaki inceleme ve Ahmed Yesevi’ye ait Divan-ı Hikmet’teki şiirlerin özgün metni ve Türkiye Türkçesi’ne aktarım metinleri eser sahibi Dr. Hayati Bice’nin özel izni ile sitemize konmuştur. Bu yazılı materyallerin her türlü telif hakkı yayınlanmak üzere Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları’na devredilmiş olup bilimsel araştırmalar dışında kısmen ve hiçbir şekilde tamamen kopyalanması-yayını yasaktır. Özellikle bu metinlerin kitap şeklinde yayınlanması halinde her türlü hukuki takip yapılacaktır. Websitelerinde bu materyallere yer vermek isteyen webmasterların hayatibice@yahoo.com adresinden izin istemeleri ve yaptıkları her alıntıda websitemizi referans olarak göstermeleri önemle rica olunur. *************************** |
