Ana Sayfa
Editörden
Kavramlar
Kişilikler
Güncel
Kütüphane
Linkler
Fotoğraflar
ZiyaretçiDefteri
İstatistikler
| |
Tasavvuf Ustalarından
[Hacı Bayram Veli, Ak Şemseddin, Akbıyık
Sultan, Aşık Paşa, İbrahim Tennuri, Yunus Emre, Niyazi Mısri, Ebu Hamid]
Hikmetler Öğütler

HACI BAYRAM -ı
VELİ [Kaddesallahu Sırrıhulaziz] den BİR ŞİİR
:
Hiç kimse çekebilmez , güçtür
feleğin yayı;
Derdine gönül verme, bir gün
götürür vayı.
Oynayu gelir aldar, çünkü eli
çabuktur,
Bir buncılayın fitne kande bulur
arayı?
Çün yüzünü döndürdü bir
lahza karar etmez,
Nice seri pâ eyler, döner ser
eder pâyı.
Birfani vefasızdır, kavline
inanma hiç,
Geh yoksulu bay eyler geh yoksul
eder bayı.
Hayran kamu âlimler bu mâninin
altında,
Kaftan kafa hükmeyler, bilmez bu
muammayı.
Vâlihtir o vahdette, kesrette
kanı tefrik?
Hızr ermedi bu sırra, bildirmedi
Musa’yı
Miskin Hacı Bayram sen dünyaya
gönül verme,
Bir ulu imarettir, alma başa
sevdayı!...
HACI BAYRAM -ı VELİ
**********
AK
ŞEMSEDDİN [Kaddesallahu Sırrıhulaziz]'den BİR İLÂHİ
Ak Şemseddin (1389-1458)
büyük şöhret kazanan ulu âriflerdendir. İstanbul fethinde Fatih’in ordusunda
bulunarak askerin mânevî kuvvetini yükseltmiştir. Dine ve tıbba dair çeşitli
eserleri vardır.
Zehi can kim münevverdir bugün nur-u
tecellâdan,
Zehi dil kim muattardır hava-yı aşk-ı
Mevlâdan!
Harabat içre uşşakı görüp
ta’netme, ey zâhid!
Ki ol rüsva-yı aşk olmuş, yanıptır
derd-i Mevlâdan.
Gönül dildare verenler cihanda
kılmadı ârâm,
Budur avare sergerden, geçer dünya-vü
ukbadan.
Tamaşasın duyan aşkın nazar kılmadı
ağyare,
Ki daim aşk-ü şevk ister, usanmaz ol
bu sevdadan.
Cihanın maveresinde kuruptur haymeyi
âşık,
Bu âlemde haber bilmez dahi hem arş-i
âlâdan.
Hudanın âşıkı çoktur veli Ak
Şemseddin gibi,
Kani bir dertli âşık kim yana aşk-ı
dilâradan!..
AK Şemseddin
*****
AKBIYIK SULTAN [Kaddesallahu
Sırrıhulaziz] 'den BİR İLÂHİ
Şol dem gördüm
dîdarını,
Divaneyim, divaneyim.
Yandım cemâlin
şem’ine:
Pervaneyim, pervaneyim.
Yâr ile ben ağyar
olmuşum,
Sanma ki ağyar olmuşum,
Ben aşinâdan gayriye,
Bîgâneyim, bîgâneyim.
Ben aşk meyinde
sakıyîm
Ol mâşukum
muştakıyim,
Gel içireyim aşktan,
Meyhaneyim, meyhaneyim.
Gavvas-i bahr-i vahdetim,
Buldum hakikat bahrini,
Deryaya saldım katramı,
Dürdaneyim, dürdaneyim.
Bildim seni, buldum anı,
Verdim bunu aldım anı,
Terk eyledim cism ü
canı,
Cananeyim, cananeyim.
Terk eyledim ben şeş
cihet,
Oldum onunla hemcihet,
Yâr gencini pinhan
için,
Viraneyim, viraneyim.
Gel, ey Hudayi
Şemsüddin!
Buldum Hakk’ı oldum
yakîn,
Söyleme sır, eyleme
faş,
Sırhaneyim, sırhaneyim.
Şems-i Hudâ (Akbıyık
Sultan)
****************
Âşık PAŞA[Kaddesallahu
Sırrıhulaziz]'den BİR ŞİİR
Âşık Paşa
Horasan’lıdır, Kırşehir’e yerleşen zengin bir âilenin çocuğudur. 1270’de
doğmuş, 1332’de vefat etmiş bir zattır. Garipname adlı manzum eseri
Anadolu’da çok okunan kitaplardan biridir.
“Cemâlin pertevi, ey dost;
salalı nur-u envarı
Olup Mecnun gibi hayran kıluram
nale vü zâri.
Bu gözler kim seni gördü,
cihanın terkini kıldı;
Erer vuslat makamına olup
Mansûr-u şeydayî.
Tecelli derde dermandır, kulun
arzusu sultandır,
Bu can yoluna kurbandır,
görelden ol temaşayı.
Ciğer derdin ile hundur, akan
çeşmimde ceyhundur,
Gönül aşk bahrine daldı,
n’ider bes gayri sevdayı...
Bu benlik mahvolup kaldı, cihan
külli fenâ oldu,
Bu mânâ sırları duydu,
anıçün oldu rüsayi.
Bu yola can veren Âşık amel
kıla Hak’a lâyık,
Şarab-ı lemyezel içüp temaşa
kıl bu deryayı...
Âşık PAŞA
*******
İBRAHİM TENNURİ
[Kaddesallahu Sırrıhulaziz]'den BİR İLAHİ
Cana cefâ kıl ya vefâ,
Kahrın da hoş, lûtfun da
hoş,
Ya derd gönder ya ya devâ,
Kahrın da hoş, lûtfun da
hoş.
Hoştur bana senden gelen:
Ya hil’at ü yahut kefen,
Ya taze gül, yahut diken...
Kahrın da hoş, lûtfun da
hoş.
Gelse celâlinden cefâ,
Yahut cemâlinden vefâ,
İkiside cana safa:
Kahrın da hoş, lûtfun da
hoş.
Ger buğ u ger bostan ola,
Ger bendü ger zindan ola,
Ger vasl ü ger hicrân ola,
Kahrın da hoş, lûtfun da
hoş.
Ey Padişah-ı Lemyezel!
Zat-ı ebed, hayy-ı ezel!
Ey lûtfu bol kahrı güzel!
Kahrın da hoş, lûtfun da
hoş.
Ağlatırsın zâri zâri,
Verirsen cennet ü hûri,
Lâyık görür isen nâri,
Kahrın da hoş, lûtfun da
hoş.
Gerek ağlat, gerek güldür,
Gerek dirgür, gerek öldür,
Bu Âşık hem sana kuldur,
Kahrın da hoş, lûtfun da
hoş.
İbrahim Tennuri
******
YUNUS EMRE(Kaddesallahu Sırrahulaziz)'den
BİR ŞİİR :
İlim ilim bilmektir,
İlim kendin bilmektir,
Sen kendini bilmezsen,
Ya nice okumaktır?
Okumaktan mânâ ne?
Kişi Hakk'ı bilmektir,
Çün okudun bilmezsin,
Ha bir kuru emektir.
Okudum bildim deme,
Çok tâat kıldım deme,
Eri Hak bilmez isen,
Abes yere yelmektir.
Dört kitabın manası
Tamamdır bir Elifte,
Sen Elif dersin hoca,
Manâsı ne demektir?
Yunus Emre der hoca,
Gerekse var bin hacca,
Hepisinden eyice
Bir gönüle girmektir...
Yunus Emre
*****
NİYAZİ MISRÎ(Kaddesallahu Sırrahulaziz)'den İKİ ŞİİR :
1
Ey derde derman
isteyen yetmez mi derd derman sana
Ey rahat-ı can
isteyen kurban olandır can sana
Yağma edersin
varlığın gider gönülden darlığın
Mahveyle sen
ağyarlığın yar olısar mihman sana
Sermaye bu yolda
heman teslim olur buna inan
Sıdk ile
Allah’a dayan etmez mi gör ihsan sana
Tevhide tapşur
özünü kimseye açma razunı
Şeyh izine tut
yüzünü şeyhin yeter burhan sana
İven kişi yol
alamaz maksudu hergiz bulamaz
Bekle maarif
kapusun yüz göstere irfan sana
Dünya ile ukbayı
ko, ulâ ile uhrâyı ko
Var ol kuru
sevdayı ko, matlab yeter Sübhan sana
Candan talep kıl
yarini ver canı bul didarını
Yok eyle kendi
varını kim var ola canan sana
Çürüklerin hep
sağ olur zehrin kamu bal yağ olur
Dağlar yemişli
bağ olur cümle cihan bostan sana
Güçtür kati
Hakk’ın yolu dergahı hem gayet ulu
Sıdk ile olmazsan
kulu etmez yolu âsân sana
Kulluğa bel
bağlar isen şam ü seher ağlar isen
Sular gibi
çağlar isen tiz bulunur umman sana
Bülbül oluben
öte gör gül gibi açıl tüte gör
Aşk oduna can ata
gör gülzar olur nirân sana
Yüzün Niyazi eyle hâk derd ile bağrın eyle çâk
Kalbin sarayın
eyle pâk şayet gele Sultan sana.
2
Uyan gafletten ey
gafil, seni aldamasın dünya
Yakanı al elinden
kim seni sonra kılar rüsva
Ne sandın sen bu
gaddarı ki ta böyle anı sevdin
Anı her kim ki
sevdiyse dinini eyledi yağma
Adavet kılma
kimseyle sana nefsin yeter düşman
Ki asla senden
ayrılmaz ömür ahir olunca ta..
İşittin Hak
Rasulünden nice ayât-ü ahbârı
Veli nidem ki kar
etmez bu öğütler sana asla
Bu zahir gözünü
örtüp bana tut cânıla gönlün
Ki her bir sözün
içinde duyasın cevher-i mana
Kelam-ı Mustafa
zevkin dimağında bulagör kim
Muadil olmaz ol
zevke hezarân “mennile selvâ”
Kemali devlet
istersen oku ayât-ı Kur’anı
Ki her harfin içinde var Niyazi bin dürr-i yektâ.
EBU HAMİD[Kaddesallahu
Sırrıhulaziz]'den BİR ŞİİR
:
Senden dolu iki cihan,
Oldum zuhurunda nihân;
Ger bulmayam seni ayan,
Ya Rab, n’ola halim
benim?..
Dilde kanaat olmaya,
Zühd ile tâat olmaya,
Senden hidâyet olmaya,
Ya Rab, n’ola halim
benim?..
Şol gün ki mîzan
kurula,
Hak tapusunda durula,
Halâyık oda sürüle,
Ya Rab, n’ola halim
benim?..
Ağlarım üş de zâr
ile,
Kaldım diriğ ağyar
ile,
Bilişmedim sen yâr ile,
Ya Rab, n’ola halim
benim?..
Hâmidi’nin gözü
yaşlı,
Doldurur dağ ile taşı,
Bilmem n’idem garip
başı,
Ya Rab, n’ola halim
benim?..
Ebû HÂMİD

Anasayfaya Dönüş
|